Jerzy Konikowski to wybitna postać w świecie szachów, urodził się 24 stycznia 1947 roku w Bytomiu. Jest nie tylko utalentowanym szachistą, ale również publicystą oraz trenerem szachowym. Jego wiedza i doświadczenie w tej dziedzinie czynią go autorytetem wśród miłośników gier planszowych.
Od 1981 roku Jerzy Konikowski zdobył również niemieckie obywatelstwo, co umożliwiło mu reprezentowanie Niemiec na międzynarodowych arenach szachowych. Jego osiągnięcia w tej dziedzinie są doceniane zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Życiorys
Dzięki swojemu zainteresowaniu szachami, Jerzy Konikowski zaczął gry w tym fascynującym sporcie w wieku 14 lat. W 1961 roku dołączył do sekcji szachowej w Okręgowym Klubie Oficerskim OKO Caissa w Bydgoszczy. Jego niekwestionowany talent ujawnił się podczas pierwszego turnieju, gdzie zajął V miejsce w mistrzostwach Pomorza juniorów. Warto zauważyć, że wyprzedził wówczas wielu znakomitych zawodników, w tym Jerzego Lewiego, który jest uważany za jednego z najwybitniejszych polskich szachistów.
W ciągu swojej kariery zdobył cztery tytuły mistrza okręgu bydgoskiego juniorów oraz dwukrotnie mistrza seniorów. W mistrzostwach Polski juniorów w Goleszowie 1965 roku podzielił III-IV miejsce, a w 1967 roku w Wiśle zdobył medal brązowy. Swoje umiejętności potwierdził również w meczach międzypaństwowych, reprezentując Polskę przeciwko Węgrom w 1965 oraz Szwecji w latach 1966 i 1967.
W 1968 roku odniósł zawrotny sukces, wygrywając międzynarodowy turniej otwarty o Puchar Podlasia w Augustowie oraz turniej „B” im. PKWN w Lublinie. Jego sukcesy kontynuowane były, gdy w 1969 roku został mistrzem Wojska Polskiego, a rok później wygrał V międzynarodowy turniej o Puchar Bieszczadów w Solinie. W 1971 roku, po przeprowadzce do Krakowa, stał się ważnym członkiem klubu Hutnik Nowa Huta.
W ciągu kilku lat awansował na drugie miejsce w kadrze lokalnej, ustępując jedynie olimpijczykowi Jerzemu Kostro. W 1975 roku zdobył brązowy medal w indywidualnych mistrzostwach Polski w grze błyskawicznej, a w drużynowych mistrzostwach, jako pierwszy szachista w Hutniku, przyczynił się do zdobycia złotego medalu. Konikowski już w młodym wieku zajął się także pracą szkoleniową.
W Bydgoszczy zaczął trenować Lidię Fentzel, która dwa razy zdobyła tytuł mistrzyni Polski juniorek. Po zdobyciu tytułu zawodowego trenera II klasy na AWF w Warszawie, w 1977 roku został zaangażowany do prowadzenia kadry juniorów w Częstochowie. Jerzy kształcił przyszłych szachowych reprezentantów, jak Roman Tomaszewski, braci Artur oraz Bogusław Sygulscy oraz Jacek Flis.
Jerzy Konikowski cieszył się uznaniem w środowisku szachowym, będąc dwukrotnie wyróżnionym w plebiscycie „Gazety Częstochowskiej” w latach 1980 i 1981 jako jeden z najlepszych trenerów. W latach 1978–1981 był trenerem kadry Polskiego Związku Szachowego, a podczas szachowej olimpiady w Valletcie w 1980 roku jego drużyna kobieca zdobyła brązowy medal. Był to jeden z dwóch takich sukcesów w powojennej historii szachów w Polsce.
W 1981 roku Jerzy zdecydował się na emigrację do Niemiec, osiedlając się w Dortmundzie. Jego kariera w niemieckiej lidze (Bundeslidze) obejmowała kilka lat, w trakcie których w 1988 roku wygrał międzynarodowy turniej open w greckiej Kawali. Otrzymał najwyższą, A-licencję trenerską w Niemczech w 1986 roku. Jerzy był wielokrotnie angażowany w szkolenie niemieckich kadr juniorski, w tym w 1997 roku prowadził Arkadija Naiditscha, obecnie czołowego szachistę Niemiec. Jego zasługi dla młodzieżowego treningu w Północnej Nadrenii-Westfalii są nieocenione, gdzie spędził 15 lat jako trener.
W latach 2006-2011 był również trenerem kadr szachistów głuchoniemych w Niemczech. Po osiągnięciu swojego najlepszego rankingu szachowego, 2400 punktów, na początku 1981 roku, Jerzy znalazł się na 18-19 miejscu wśród niemieckich szachistów. Znany jest również jako autor szachowych książek i artykułów, a do 2019 roku opublikował blisko 200 dzieł na całym świecie, w tym w Niemczech, Polsce, Stanach Zjednoczonych oraz innych krajach.
Jego kariera obejmowała także redaktorstwo w Kwartalniku Teoretycznym, z którego korzystało wiele osób zainteresowanych sztuką szachową. Jerzy, będąc członkiem Polskiego Stowarzyszenia Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie, a także Stowarzyszenia Autorów Niemieckich „Das Wort”, znacznie wpłynął na popularyzację szachów. Jego pasją było także prowadzenie treningów wirtualnych, co docenił m.in. Radosław Wojtaszek, którego trenował w latach 1999-2003.
W 2002 roku został członkiem reprezentacji Polski na mistrzostwa świata juniorów w Indiach, gdzie miał zaszczyt współpracować z talented młodymi szachistami, takimi jak Kamil Mitoń oraz Agnieszka Matras. Po zdobyciu tytułu trenera I klasy w 2003 roku, zyskał uznanie jako ceniony szkoleniowiec.
W 1983 roku Jerzy uzyskał tytuł mistrza FIDE, kontynuując różnorodną działalność w szachach. Był także problemistą, z około 400 opublikowanymi zadaniami. Wśród nich ponad 100 zadań było nagradzanych w międzynarodowych konkursach. Jego utwory znalazły się w specjalistycznych Albumach FIDE, uznawanych za zbiory najlepszych zadań.
Kolejną jego pasją stała się gra korespondencyjna, w której odniósł sukcesy na poziomie europejskim. Udział w Mistrzostwach Europy oraz Memoriale Bogdana Śliwy przyniósł mu znakomite wyniki. Jerzy był także aktywny w Polonijnych Mistrzostwach Niemiec, zdobywając czołowe lokaty w grze szybkiej.
Od 1973 roku Jerzy jest w związku małżeńskim z Sylwią Grzegorzek, znaną juniorką, która także zdobywała medale mistrzostw Polski. Parze urodziła się córka Agata. W roku 1973 został wyróżniony Złotą Odznaką Honorową Polskiego Związku Szachowego.
Od 1982 do 2012 roku pracował w Katedrze Chemii Technicznej na uniwersytecie w Dortmundzie. Od 1 marca 2012 r. przeszedł na zasłużoną emeryturę.
Przypisy
- Jerzy Konikowski: Moje publikacje
- FIDE rating history :: Konikowski, Jerzy
- Ciekawe sylwetki szachowe: Arkadi Naiditsch
Oceń: Jerzy Konikowski