Bogdan Herink

---

Kariera sportowa

Historia Bogdana Herinka to fascynująca opowieść o pasji i determinacji. Zanim stał się znanym zawodnikiem rajdowym, z sukcesami uprawiał narciarstwo alpejskie. Debiut w rajdach miał miejsce w 1985 roku, kiedy miał już 33 lata. Rok później, w 1986 roku, odniósł znaczący sukces, zdobywając mistrzostwo Polski w grupie A w Wyścigach Górskich oraz zdobywając wicemistrzostwo Polski w RSMP w klasie A-14. Kolejny krok w jego karierze to wicemistrzostwo Polski w grupie B, które osiągnął w 1988 roku.

W sezonie 1988 Herink startował samochodem FSO 1500 w grupie A i ponownie zdobył tytuł mistrza Polski w Wyścigach Górskich oraz wicemistrza w klasie A 14 RSMP. W 1989 roku zasiadł za kierownicą Renaulta 11 Turbo, z którym odniósł sukces, zdobywając mistrzostwo Polski w grupie A, kontynuując starty tym pojazdem aż do końca 1992 roku.

Sezon 1993 przyniósł nowe wyzwanie; rozpoczął jazdę Renaultem Clio 16S w zespole Renault Polska. Dzięki regularnym występom, zakopiańczyk zakończył ten sezon na zaszczytnym 2. miejscu w F-2, przegrywając jedynie z Waldemarem Doskoczem.

W roku 1994 zespół Renault zwiększył swoje zaangażowanie, zatrudniając obok Herinka również Doskocza oraz Roberta Kępkę. Chociaż „Harnaś” miał nowoczesne Clio Williams, to od początku sezonu był nie do zatrzymania, dominując w F-2. Andrzej Koper, który dołączył do rywalizacji w połowie sezonu, nie mógł nawiązać równorzędnej walki. Herink wygrał dwa rajdy w klasyfikacji RSMP (Rajd Polski, Rajd Dolnośląski), zdobywając tytuł mistrza Polski w F-2, osiągając jednak 2. miejsce w klasyfikacji generalnej, ustępując jedynie Pawłowi Przybylskiemu.

Sezon 1995 rozpoczął się pechowo; Herink, startując Renault Clio Maxi, zaliczył wypadek na Rajdzie Krakowskim, a po odbudowie pojazdu nie zdobył punktów na Rajdzie Elmot. Pomimo trudnych okoliczności, udało mu się zakończyć ten sezon na 9. miejscu w rajdzie, 3. w RSMP oraz 1. w F-2. Jego triumfy zakończyły się na Rajdzie Karkonoskim, a Rajd Gemer przyniósł 4. miejsce oraz 2. w RSMP. Niestety, pod koniec sezonu musiał uznać wyższość bardziej regularnego Waldemara Doskocza, mimo że zdobył największą liczbę Odcinków Specjalnych w klasie.

Rok 1996 zaczął się od 7. miejsca w Rajdzie Zimowym. Po awarii na Rajdzie Krakowskim oraz rezygnacji swojej pilotki, Barbary Stępkowskiej, Herink z nowym pilotem, Januszem Bronikowskim, zajął 3. miejsce w Rajdzie Elmot, wygrywając w swojej kategorii. Niestety, po awarii silnika, wykluczył się z Rajdu Polski, a po tym rajdzie niespodziewanie zakończył swoją karierę rajdową.

Śmierć

Bogdan Herink zmarł 10 stycznia 1998 roku. Przyczyną jego śmierci był zawał serca, co było dużą stratą dla jego bliskich oraz tych, którzy go znali. Po zakończeniu życia ziemskiego, Herink został pochowany na Nowym Cmentarzu w Zakopanem, w sektorze N7-1-12.

Piloci

Bogdan Herink osiągnął znaczące sukcesy rajdowe, uczestnicząc w licznych wyścigach ze swoją życiową towarzyszką, Barbarą Stępkowską.

Oprócz niej, na prawym fotelu obok Herinka zasiadali również znani piloci, tacy jak Tomasz Szostak oraz Janusz Bronikowski.

---

Oceń: Bogdan Herink

---