Mariusz Śrutwa

---

Życiorys

Mariusz Śrutwa, znakomity piłkarz, jest wychowankiem Polonii Bytom, klubu, w którym rozpoczął swoją przygodę z piłką nożną w sezonach 1989/1990 oraz 1990/1991. Następnie, jego kariera nabrała rozpędu, gdy przeszedł do Ruchu Chorzów, gdzie pozostawał aż do 2006 roku, z zaledwie roczną przerwą na występy w Legii Warszawa w 1999 roku. W barwach chorzowskiego klubu zdobył Puchar Polski w 1996 roku, został królem strzelców w I lidze w 1998 oraz w II lidze w 1996, a także był finalistą Pucharu Intertoto w 1998 roku. 15 września 2005 roku, w swoim 400. meczu w barwach „Niebieskich”, mógł się pochwalić dorobkiem 162 goli.

W dniu 6 maja 2000 roku, w słynnym meczu Wielkich Derbów Górnego Śląska, rozgrywanym w Zabrzu, doszło do kontrowersyjnego incydentu, gdy sędzia Żyjewski podyktował rzut karny na korzyść gospodarzy. W obronie swoich racji Mariusz, wspólnie z Marcinem Baszczyńskim, zaatakował arbitra, co później uwieczniły kamery telewizyjne. Obaj piłkarze zostali w efekcie ukarani przez PZPN; na początku mieli odbyć odpowiednio 6 i 8 miesięcy zawieszenia, a kary ostatecznie uległy złagodzeniu, jednak nie zdołali już zagrać do końca sezonu. Sędzia tłumaczył swoje decyzje wypadkiem, a Śrutwa stwierdził, że powód leżał w potknięciu się sędziego.

W reprezentacji Polski Mariusz zagrał pięciokrotnie, niestety nie zdobył przy tym żadnej bramki. Swój debiut miał miejsce 19 lutego 1996 roku w Hongkongu w meczu przeciwko Japonii, zakończonym porażką 0:5. Ostatni raz zagrał w kadrze 18 sierpnia 1998 roku w Krakowie z Izraelem, w którym Polska zwyciężyła 2:0.

Po zakończeniu sezonu 2005/2006 jego kontrakt z Ruchem Chorzów został rozwiązany, gdyż trener Marek Wleciałowski uznał go za zbędnego w drużynie. To wywołało protesty wśród kibiców klubu, którzy w ramach „protestu” zdewastowali murawę stadionu. Ostatni mecz, w którym wystąpił w barwach Ruchu, odbył się 10 czerwca 2006 roku przeciwko Polonii Bytom, a spotkanie zakończyło się zwycięstwem 5:1. Śrutwa, który w tym meczu strzelił jedną bramkę, został zmieniony w 80. minucie przez Krzysztofa Bizackiego, również długoletniego zawodnika Ruchu. Po zakończeniu kariery w Ruchu, Mariusz postanowił związać się z futsalem, grając w klubie Clearex Chorzów, a także prowadzi własną działalność w zakresie usług kominiarskich.

W ciągu swojej kariery w Ruchu Śrutwa grał z numerem 10, co stało się jego znakiem rozpoznawczym. Pomimo zwolnienia przez trenera Marka Wleciałowskiego, co wydawało się nieco niesprawiedliwe, Mariusz ogłosił zakończenie kariery piłkarskiej. Jednak wkrótce pojawiła się możliwość powrotu na krajowe boiska. Po ogłoszeniu przez klub Polonia Bytom, że nie zatrudni Śrutwy, 23 stycznia 2007 roku podpisał umowę z trzecioligowym Rozwojem Katowice. Nie przedłużył jednak umowy z tym klubem po upływie pół roku. Miał zamiar pożegnać się z kibicami Ruchu, wchodząc na boisko na symboliczną minutę, ale ostatecznie zrezygnował, gdyż bardziej zależało mu na tym, aby drużyna walczyła o pierwszą ligę. Na łamach prasy podkreślił, że „ekstraklasa to zbyt poważna sprawa”, unikając organizacji pożegnalnego benefisu.

W połowie 2013 roku zadeklarował, że zagra ostatni mecz ligowy w barwach Ruchu, zamierzając w ten sposób definitywnie zakończyć swoją przygodę z piłką nożną. Jednak jego życiowe trajektorie były również pełne kontrowersji. W 2018 roku Mariusz został skazany przez Sąd Rejonowy w Prudniku na grzywnę w wysokości 10 tysięcy złotych za nielegalne składowanie 300 ton odpadów w byłej cegielni w Konradowie, a także zobowiązał go do zapłaty 2 tysięcy złotych nawiązki na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Warto dodać, że jego córka, Marta, osiąga sukcesy w akrobatyce sportowej, będąc reprezentantką Polski w tej dziedzinie.

---

Oceń: Mariusz Śrutwa

---