Maria Wiśniowiecka

---

Życiorys

Maria Wiśniowiecka to postać, która rozpoczęła swoją edukację w średniej szkole zawodowej, a następnie krótko pracowała jako fryzjerka. W ciągu swojej kariery zawodowej pełniła rolę dyrektora zakładu usług archiwistycznych w Bytomiu, co stanowiło ważny etap w jej życiu, aż do momentu przejścia na emeryturę.

W 1993 roku zdecydowała się nawiązać współpracę z partią Przymierze Samoobrona, która później przekształciła się w Samoobronę Rzeczpospolitej Polskiej. Wzięła udział w wyborach w 2001 roku jako kandydatka z tej formacji, jednak nie osiągnęła sukcesu, zdobywając zaledwie 2087 głosów. W sierpniu 2003 roku objęła miejsce w Sejmie, zastępując zmarłego posła Józefa Stasiewskiego. Podczas swojej kadencji zasiadała w Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych, a także w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.

Dalsze próby polityczne nie przyniosły jej szczęścia; w wyborach w 2005 roku nie uzyskała reelekcji, zdobywając 1119 głosów. Po tym wydarzeniu opuściła szeregi Samoobrony RP, a rok później ubiegała się o mandat w sejmiku śląskim z ramienia komitetu „Konfederacja – Godność i Praca”, jednej z inicjatyw Adama Słomki, jednak także i tym razem nie odniosła sukcesu.

W 2007 roku Maria Wiśniowiecka wstąpiła do Polskiego Stronnictwa Ludowego, gdzie objęła funkcję wiceprezesa zarządu powiatowego w Gliwicach. Mimo kolejnych starań, w wyborach samorządowych w 2010 roku również nie udało jej się zdobyć mandatu na radną sejmiku wojewódzkiego.

Ostatecznie spoczęła na cmentarzu parafialnym w Ziemięcicach, gdzie jej życie i działalność polityczna pozostaną w pamięci jej bliskich oraz tych, którzy ją znali.

Życie prywatne

Maria Wiśniowiecka była zauważalną postacią w swoim środowisku. Jej rodzice, Wiktor i Elżbieta, zaszczepili w niej wartości, które towarzyszyły jej przez całe życie. Urodzona jako rodowita Ślązaczka, spędziła wiele lat w Ziemięcicach, gdzie była aktywna w lokalnej społeczności.

Maria była zaangażowaną wolontariuszką, swoje serce i czas poświęcała Fundacji Pomocy Dzieciom „Nadzieja”. W ten sposób przyczyniała się do poprawy losu najmłodszych, inspirując innych do działania. Ponadto, miała pasję do muzyki i sztuki ludowej, co przejawiało się w jej występach w zespole ludowym „Wesołe Kumoszki”.

W życiu prywatnym była mężatką i matką trojga dzieci. Jej rodzina była dla niej ogromnym wsparciem i radością, co miało nieocenione znaczenie w jej codziennym życiu. Maria pozostawiła po sobie trwały ślad w sercach wielu ludzi, zarówno wśród bliskich, jak i społeczności lokalnej.

---

Oceń: Maria Wiśniowiecka

---