Jedidja Be’eri, znany również jako Yedidia Be'eri, to postać historii, która odegrała ważną rolę na izraelskiej scenie politycznej. Urodził się 30 stycznia 1931 roku w Bytomiu, a swoją drogę życiową zakończył 1 lipca 2004 roku w Izraelu.
Był on nie tylko prawnikiem, ale również politykiem, który w latach 1974–1977 zasiadał w Knesecie jako poseł wyróżniającej się partii – Likud.
Życiorys
Jedidja Be’eri przyszedł na świat 30 stycznia 1931 roku w Bytomiu. W 1938 roku, w obliczu narastających zagrożeń, jego rodzina podjęła decyzję o ucieczce z III Rzeszy i emigracji do Palestyny, która w tamtym czasie znajdowała się pod brytyjskim zarządem.
W młodym wieku angażował się w działalność młodzieżowej syjonistycznej organizacji Bejtar, a także walczył jako członek Irgunu – grupy, która stawiała opór przeciwnikom w regionie. Jego bohaterstwo objawiło się w czasie wojny o niepodległość Izraela w latach 1948-1949, gdzie odniósł rany w trakcie walk.
Be’eri swoją edukację kontynuował w Tel Awiwie, gdzie ukończył liceum, a далее zdobył wykształcenie prawnicze na Uniwersytecie Telawiwskim. Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w zawodzie prawnika. Był jednym z czołowych liderów młodzieżówki partyjnej Ogólnych Syjonistów, a po ich fuzji z Partią Progresywną, jego działalność przeniosła się do Partii Liberalnej.
W swojej karierze pełnił funkcję stałego doradcy prawnego oraz przewodniczył zarządowi Malrazu – publicznej instytucji izraelskiej zajmującej się kwestiami ochrony powietrza i hałasu. W latach 1967-1969 przewodził ruchowi „Młody Izrael”. Jako zwolennik idei Wielkiego Izraela, stał się jednym z liderów Ruchu na Rzecz Wielkiego Izraela, który został założony po wojnie sześciodniowej.
Po serii aliansów politycznych, które zaowocowały powstaniem bloku Liberałów i Herutu – Gahal, a następnie po połączeniu Gahalu z Ruchem na Rzecz Wielkiego Izraela oraz Wolnym Centrum i Listą Państwową, Be’eri postanowił kontynuować swoją polityczną drogę w nowym ugrupowaniu, jakim był Likud, powstałym w 1973 roku.
Startując z listy Likudu, po raz pierwszy i jedyny wziął udział w izraelskich wyborach parlamentarnych w grudniu tego roku, uzyskując mandat. Od 21 stycznia 1974 zasiadał w ławach ósmego Knesetu. W trakcie kadencji, która trwała do 13 czerwca 1977 roku, grupując się w opozycji do rządów Goldy Meir oraz Icchaka Rabina, Be’eri miał okazję pracować w dwóch komisjach parlamentarnych: spraw publicznych oraz spraw wewnętrznych i środowiska. W kolejnych wyborach, które były historycznym zwycięstwem dla prawicy w Izraelu, niestety nie udało mu się zdobyć mandatu.
W 1992 roku wydano po hebrajsku jego książkę pt. Ḥa-sziwuto szel szem (חשיבותו של שם). Ostatnie lata życia Be’eri spędził w Tel Awiwie, gdzie zmarł 1 lipca 2004 roku w wieku 73 lat. Spoczywa na cmentarzu Kirjat Sza’ul.
Przypisy
- Virtual International Authority File: Berry, Yedidia. viaf.org. [dostęp 06.10.2016 r.]
- Factional and Government Make-Up of the Ninth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 06.10.2016 r.]
- a b Former MK Be?eri Laid to Rest. israelnationalnews.com. [dostęp 03.10.2016 r.]
- a b c d e f g h Jedidja Be’eri (ang.) – profil na stronie Knesetu.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Alojzy Kot | Zbigniew Farmus | Erhard Bastek | Magdalena Dubiel | Janusz Mrowiec | Barbara Błońska-Fajfrowska | Piotr Koj | Wacław Martyniuk | Janusz Cichoń | Leszek Włodzimierz Biały | Paweł Dombek | Krzysztof Wójcik (polityk) | Maria Wiśniowiecka | Jacek Brzezinka | Damian Bartyla | Paweł Kobyliński | Leon Wostal | Grażyna Dziedzic (samorządowiec) | Marek Kinczyk | Józef KachelOceń: Jedidja Be’eri