Leszek Włodzimierz Biały

---

Życiorys

Leszek Włodzimierz Biały to osoba o bogatym życiorysie, który z pewnością zasługuje na uwagę. W 1973 roku absolwentem był Liceum Ogólnokształcącego im. Marszałka Stanisława Małachowskiego w Płocku. Następnie, w latach 1973–1980, studiował iberystykę oraz historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. W 1997 roku obronił pracę doktorską z zakresu literaturoznawstwa, w której badał literaturę hiszpańską, opierając się na badaniach nad dziełem „Autos sacramentales Calderona na tle epoki i dziejów gatunku”, pod kierunkiem Kazimierza Sabika.

Od 1981 do 1986 Biały pełnił funkcję wykładowcy historii Hiszpanii oraz historii sztuki hiszpańskiej w Instytucie Iberystyki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1986–1989 Cieszył się z kolei funkcją sekretarza literackiego Teatru Nowego w Warszawie, będąc jednocześnie aktywnym członkiem NSZZ „Solidarność”.

W roku 1990 rozpoczął swoją karierę w służbie dyplomatycznej. Był I sekretarzem ds. nauki i kultury w Ambasadzie RP w Madrycie w latach 1990–1994. Po kilku latach pełnił rolę radcy ds. politycznych oraz zastępcy kierownika tej samej placówki w latach 1998–2003. W 2013 roku objął stanowisko zastępcy dyrektora Instytutu Polskiego w Bukareszcie, które pełnił do 2017 roku.

Między swoimi zagranicznymi misjami, praca była związana z Departamentem Europy Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gdzie odpowiadał za relacje z państwami Półwyspu Pirenejskiego. Zasiadał również w Departamencie Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej, gdzie zajmował się rozwijaniem współpracy z krajami Ameryki Łacińskiej oraz strategią promocji Polski.

W 2017 roku Leszek Biały został ambasadorem RP w Panamie, a 24 października tego samego roku złożył listy uwierzytelniające na ręce prezydenta Panamy, Juana Carlosa Varela. Został odwołany na koniec roku 2023, co zakończyło jego misję dyplomatyczną.

Publikacje

Leszek Włodzimierz Biały zadebiutował w 1986 roku dzięki przekładowi „Wielkiego Teatru Świata” autorstwa Pedra Calderóna de la Barki, który został wystawiony w Teatrze im. St. I. Witkiewicza w Zakopanem, pod reżyserią Andrzeja Dziuka. Jego tłumaczenia utworów Calderóna oraz Tirsa de Moliny znalazły swoje miejsce na scenach wielu polskich teatrów, gdzie były realizowane w wykonaniu takich reżyserów jak: Tadeusz Kwinta, Tadeusz Słobodzianka, Mirosław Kocur i Krzysztof Rekowski. Warto dodać, że jest on członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Biały jako tłumacz z hiszpańskiego przetłumaczył między innymi dzieło „Zwodziciel z Sewilli” Tirsa de Moliny oraz „Don Juana” Moliera, które zostały opublikowane w Warszawie przez Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego w 1985 roku. Wśród jego innych znaczących przekładów można znaleźć:

• Pedro Calderón de la Barca, „Wielki teatr świata”, wydany przez Białostocki Teatr Lalek w 1989 roku,
• Pedro Calderón de la Barca, „Książę Niezłomny”, opublikowany w Warszawie przez Wydawnictwo Literackie w 1990 roku, ISBN 83-08-02008-9,
• Pedro Calderón de la Barca, „Autos sacramentales”, wydany w Wrocławiu, Warszawie i Krakowie przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich w 1997 roku, ISBN 83-04-04358-0,
• Tirso de Molina, „Dramaty”, opublikowane przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich w Wrocławiu i Krakowie w 1999 roku, ISBN 83-04-04447-1,
• „Dzieje Inkwizycji Hiszpańskiej”, wydane przez Książkę i Wiedzę w Warszawie w 1989 roku, ISBN 83-05-12129-1,
• „Źródło Mamerkusa”, Warszawa: Wydawnictwo Nowy Świat, 2010, ISBN 978-83-7386-362-0,
• „Czarny huzar”, Gdynia: Novae Res, 2017, ISBN 978-83-8083-449-1.

Nagrody i wyróżnienia

W ciągu swojej kariery literackiej, Leszek Włodzimierz Biały zdobył wiele prestiżowych nagród i wyróżnień, co potwierdza jego znaczącą obecność na polskiej scenie literackiej. W szczególności warto zwrócić uwagę na dwa istotne osiągnięcia.

• Nagroda Warszawskiej Premiery Literackiej – Książka Czerwca 2010 za Źródło Mamerkusa,
• Nagroda Warszawskiej Premiery Literackiej – Książka Roku 2010 za Źródło Mamerkusa.

---

Oceń: Leszek Włodzimierz Biały

---