Andrzej Klamt


Andrzej Klamt to postać, która wyróżnia się na polskiej scenie filmowej jako filmowiec, reżyser oraz producent filmów dokumentalnych. Urodził się 8 października 1964 roku w Bytomiu, co czyni go osobą o interesującym artyzmie, łączącym różnorodne wpływy kulturowe.

Jego dokonania i twórczość są ważnym elementem zarówno polskiego, jak i niemieckiego przemysłu filmowego, co podkreśla jego unikalną perspektywę oraz umiejętność przekazywania historii w sposób, który angażuje widza.

Życiorys

Andrzej Klamt to utalentowany reżyser i autor filmów dokumentalnych, który swoje życie zawodowe związał w dużej mierze z Niemcami. W 1979 roku, jako nastolatek, przeprowadził się z rodziną do Niemiec, co znacząco wpłynęło na jego dalszą karierę.

Po ukończeniu szkoły średniej, w latach 1985-1990 studiował dwa kierunki: filmoznawstwo oraz slawistykę na Uniwersytecie Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem. Dodatkowo, w 1989 roku spędził rok w ZSRR, gdzie miał okazję rozwijać swoje spojrzenie na sztukę filmową i kulturę.

Od momentu powrotu w 1990 roku, Klamt osiedlił się w Wiesbaden, gdzie aktywnie działa jako autor i reżyser. W 1994 roku założył własne studio produkcji filmowej „halbtotal”, co otworzyło mu drzwi do tworzenia licznych projektów dokumentalnych.

Jego prace były emitowane w wielu renomowanych programach telewizyjnych, w tym „Kulturzeit”, „Aspekte” oraz „Foyer”, gdzie Klamt nie tylko pokazywał swoje umiejętności jako reżyser, ale również jako reporter. W latach 2006–2007 nawiązał współpracę z Wyższą Szkołą Zawodową w Wiesbaden, gdzie pełnił rolę wykładowcy na wydziale realizacji filmów.

W dalszej części swojej kariery, w latach 2007–2009 otrzymał stypendium „Grenzgänger” Fundacji Roberta Boscha, które umożliwiło mu dalszy rozwój i współpracę międzynarodową oraz wzbogacenie swojego warsztatu twórczego.

Filmografia

Oto lista filmów, w których brał udział Andrzej Klamt.

  • 1993: Baldajew – Ilustrator GUŁagu (dt. Zeichner des GULag),
  • 1996: Promieniująca trumna (dt. Der strahlende Sarg),
  • 1998: Pelym (film),
  • 2000: „…Przepraszam, że żyję (inne języki)” (niem. „…Verzeihung, ich lebe“),
  • 2001: Taniec ognistych kół – ukraińskie kino poetyckie Jurija Iljenki (dt. Tanz der Feuerräder – Das ukrainische poetische Kino des Juri IIjenko),
  • 2004: Kim jestem? Śląskie życiorysy (dt. Wer bin ich? Schlesische Lebensläufe),
  • 2004: Carpatia (film dokumentalny),
  • 2003–07: Krajobrazy teatralne Stuttgart/Wiesbaden/Monachium (dt. Theaterlandschaften Stuttgart/Wiesbaden/München u.a.),
  • 2007: Ziemia obiecana – syberyjska utopia (dt. Das gelobte Land – Ein sibirisches Utopia),
  • 2007: Zniknął bez śladu (dt. Spurlos verschwunden),
  • 2007: Krajobrazy teatralne „Trójstyk” (dt. Theaterlandschaften spezial „Dreiländereck”),
  • 2009: W nieznanej skórze (dt. In fremder Haut),
  • 2009: Umrzeć za Gdańsk? (dt. Für Danzig sterben?),
  • 2011: Momenty historii (dt. Momente der Geschichte),
  • 2011: Podzielona klasa (dt. Die geteilte Klasse),
  • 2012: Aż do śmierci i dalej (dt. Bis zum Tod und weiter),
  • 2013: Walka o przetrwanie – polska pod okupacją niemiecką (dt. Kampf ums Überleben – Polen unter deutscher Besatzung),
  • 2014: Szczęście abchaskiego pasterza (dt. Das Glück des abchasischen Hirten),
  • 2014: Mordercy wśród nas – samotna walka Fritza Bauera (dt. Mörder unter uns – Fritz Bauers einsamer Kampf),
  • 2014: Gloria i Exodus – Historia śląskiej szlachty (dt. Gloria und Exodus – Die Geschichte des schlesischen Adels),
  • 2014: II Wojna Światowa (dt. Zweiter Weltkrieg),
  • 2015: Anna Frank i dzieci wojny (dt. Anne Frank und Kinder des Krieges),
  • 2015: LIMIT SOS,
  • 2016: Niemcy i Polacy – historia sąsiedztwa (z Zofią Kunert i z Gordianem Mauggem) (dt. mit Zofia Kunert und Gordian Maugg: Die Deutschen und die Polen – Geschichte einer Nachbarschaft),
  • 2018: Rewolucja kulturalna w Polsce (dt. Kulturrevolution in Polen).

Nagrody

Andrzej Klamt zdobył wiele prestiżowych wyróżnień w swojej karierze filmowej. Jego filmy były doceniane zarówno na festiwalach krajowych, jak i międzynarodowych. Oto niektóre z nagród, które zdobył:

  • „Limit SOS”,
  • Pochwała LICHTER FILMFEST 2015,
  • Rekomendacja FBW „cenny”,
  • „Podzielona klasa”,
  • Nagroda specjalna festiwalu filmowego „Neiße 2012”,
  • Udział w 7. Festiwalu Filmowym Berlin Biennale 2012,
  • „Umrzeć za Gdańsk?”,
  • Nominacja do Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej 2010,
  • „Krajobrazy teatralne Trójsty”,
  • Polsko-Niemiecka Nagroda Dziennikarska 2010 r. w kategorii Telewizja,
  • „Carpatia”,
  • Nagroda główna „Cineambiente 2004” w Torino, we Włoszech,
  • „Najlepszy Film” na Festival dos Festais, 2006 w Goias /w Brazylii,
  • Rekomendacja FBW „cenny”,
  • Nominacja za najlepsze zdjęcia – Niemiecka nagroda zdjęciowa 2005,
  • Nominacja za najlepszy montaż – Nagroda za montaż 2005,
  • „Przepraszam, że żyję”,
  • „Heska nagroda filmowa 2000”,
  • „Film dokumentalny roku 2000” według epd film,
  • „PELYM”,
  • Nagroda specjalna za film dokumentalny na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Monachium 1998,
  • Nagroda filmowa kanału telewizyjnego „arte” dla najlepszego niemieckiego filmu dokumentalnego w 1998 roku, Tydzień Filmowy w Duisburgu.

Jego twórczość odzwierciedla zaangażowanie w kwestie społeczne oraz wysoką jakość produkcji filmowej, co czyni go jednym z czołowych reżyserów.

Przypisy

  1. Laureaci w latach 1997–2022 [online], dnimediow.org [dostęp 24.10.2024 r.]

Oceń: Andrzej Klamt

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:24