Ignatz Hakuba, urodzony 29 lipca 1841 roku w Bytomiu, a także zmarły 8 listopada 1910 roku w tym samym mieście, to postać, która znacząco wpisała się w historię regionu. Był niemieckim przemysłowcem, ale też aktywnym samorządowcem, działaczem społecznym oraz filantropem.
Przez znaczną część swojego życia Hakuba był najbogatszym mieszkańcem Bytomia, co pozwoliło mu na prowadzenie różnorodnych działań na rzecz lokalnej społeczności. Jego działalność w sferze dobroczynnej miała istotny wpływ na rozwój zarówno społeczny, jak i ekonomiczny miasta, a jego wkład w te sfery nadal pozostaje doceniany przez mieszkańców.
Życiorys
Ignatz Hakuba był osobą ściśle związaną z Bytomiem przez całe życie. Urodził się 29 lipca 1841 roku jako syn Simona Hakuby, właściciela nieruchomości, oraz Marianny, z domu Garus. W młodości ożenił się z Antonie z domu Kirstein (1843-1893), a ich związek zaowocował dwójką dzieci: synem Hansem oraz córką Antonią. W okresie 1870–1871 brał czynny udział w wojnie z Francją jako pruski obywatel. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Bytomia, gdzie otworzył hurtownię oraz rozlewnię piwa, znaną jako „Hakuba GMBH”, która znajdowała się przy dzisiejszej ulicy Webera.
Jego firma szybko zyskała renomę i uzyskała przedstawicielstwo handlowe Tyskich Browarów Książęcych w powiatach takich jak katowicki, bytomski, lubliniecki, gliwicki oraz w mieście Mysłowice. Postępująca industrializacja oraz urbanizacja Górnego Śląska w drugiej połowie XIX wieku sprzyjały dynamicznemu rozwojowi przedsiębiorstwa Hakuby, które zaczęło udzielać pośrednictwa w eksporcie piwa do Królestwa Polskiego. W ciągu zaledwie dziesięciu lat Hakuba nabył status zamożnego i wpływowego obywatela Bytomia.
Wielkie znaczenie miała bliska przyjaźń Hakuby z burmistrzem Georgiem Brüningiem, a jego majątek oceniano na około 2 miliony marek. Był on właścicielem wielu nieruchomości, w tym w prestiżowych lokalizacjach. Z biegiem lat, z rosnącą fortuną, Ignatz coraz bardziej angażował się w różne formy działalności filantropijnej i społecznej. Finansował stypendia dla młodzieży z różnych szkół, jak również dla studentów. Dodatkowo, założył fundusz wspierający weteranów wojennych oraz hojnie wspierał lokalne parafie, co zaowocowało uwzględnieniem jego nazwiska w „Złotej księdze dobrodziejów kościoła Świętej Trójcy”.
Hakuba sfinansował również zakup neogotyckiego ołtarza do kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, a także zainstalował witraże w kościele św. Jacka. W 1880 roku zasiadał w bytomskiej radzie miejskiej, a w 1898 r. sfinansował budowę miejskiego ogrodu zoologicznego z własnych funduszy. W roku 1901 uzyskał tytuł nieetatowego członka zarządu miasta, pełniąc tę funkcję honorowo, bez wynagrodzenia.
W 1910 roku Hakuba ufundował pomnik Fryderyka Wielkiego. Niestety, osiemnaście dni przed uroczystościami odsłonięcia pomnika zmarł. Zmarł 8 listopada 1910 roku, a w swoim testamencie przekazał miastu 100 tysięcy marek na cele dobroczynne. Jego ostatnim miejscem spoczynku jest główny bytomskim cmentarz Mater Dolorosa, gdzie został pochowany w szczególnie honorowym miejscu przy murze nekropolii.
Niebanalnym wyrazem uznania dla jego osób było nadanie ulicy jego imienia, która powstała krótko po jego śmierci (obecnie obecna ul. Kraszewskiego). W 2016 roku władze Bytomia podjęły decyzję o nadaniu imienia Hakuby ulicy, która została położona w granicach Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
Przypisy
- Król piwa i życia ma swoją ulicę. Wieczór Śląski, 01.11.2016 r. [dostęp 02.09.2018 r.]
- Iwona Wronka: Będzie ulica Ignatza Hakuby. Bytom, 27.10.2016 r. [dostęp 02.09.2018 r.]
- Łukasz Skop: Ignatz Hakuba: Górnośląski „Król Piwa”. Nasze Miasto, 11.01.2015 r. [dostęp 02.09.2018 r.]
- a b c d Ignaz Hakuba – biznesmen i filantrop. Życie Bytomskie. [dostęp 02.09.2018 r.]
- Marek Wójcik: Ignatz Hakuba. Bytomski.pl, 27.10.2013 r. [dostęp 02.09.2018 r.]
Oceń: Ignatz Hakuba