Klaus Jerominek

Sport i rekreacja

Klaus Piotr Jerominek to postać, która na zawsze zapisała się w pamięci polskiego futbolu. Urodził się 20 maja 1931 roku w Bytomiu, a niestety zmarł 20 listopada 2018 roku w Erlangen. Jego kariera na boisku jako piłkarza była znacząca, ponieważ występował na pozycji napastnika, co wymagało od niego nie tylko sprawności fizycznej, ale także znakomitych umiejętności technicznych.

W roku 1952 Klaus Jerominek miał zaszczyt reprezentować Polskę w międzynarodowych rozgrywkach, co jest dowodem na jego talent i poświęcenie dla sportu. Po zakończeniu kariery piłkarskiej, zdecydował się na kolejny krok w swojej pasji i został trenerem piłkarskim, dzieląc się swoimi doświadczeniami z młodszymi pokoleniami zawodników.

Kariera

Klubowa

Jerominek, który miał swój początek sportowej kariery w GKS–ie Rozbark, w 1949 roku podjął wyzwanie w zespole Górnika Wałbrzych. Nasze wspomnienia sięgają następnego etapu jego gry, kiedy przeniósł się do Szombierek Bytom. Tam, 9 października 1949 roku, zadebiutował w dramatycznym meczu, w którym jego drużyna przegrała 3:2 z Wartą Poznań. Swoją pierwszą bramkę dla nowej drużyny zdobył 18 maja 1950 roku, przyczyniając się do zwycięstwa 3:1 z tym samym przeciwnikiem.

Niestety, sezon 1950 okazał się pechowy, gdyż Jerominek wraz z zespołem musiał pogodzić się z spadkiem z I ligi. Jego kariera nabrała tempa, gdy przez dwa lata występował w Polonii Bytom. Debiut w barwach Polonii miał miejsce 13 maja 1951 roku, kiedy to jego zespół przegrał 0:1 w meczu 1/8 finału Pucharu Polski z AKS–em Chorzów. Z kolei 5 października 1952 roku, Jerominek strzelił swoją pierwszą bramkę w rozgrywkach ligowych, pomagając drużynie odnieść zwycięstwo 4:1 nad ŁKS–em Łódź.

W 1952 roku, dzięki doskonałej formie, Jerominek zdobył z Polonią tytuł wicemistrza Polski. Kolejnym krokiem w jego karierze było dołączenie do Legii Warszawa w 1953 roku, gdzie debiutował 15 marca w meczu z Lechem Poznań, zmieniając Henryka Szymborskiego w pięćdziesiątej szóstej minucie. Wkrótce, w 1954 roku, reprezentował barwy Zawiszy Bydgoszcz, po czym powrócił do Polonii Bytom, z którą zdobył mistrzostwo Polski w 1954 roku.

Okres 1956–1964 to czas, kiedy Jerominek grał dla Arkonii Szczecin. Po zakończeniu kariery sportowej, związał się z klubem jako trener, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami piłkarzy.

Reprezentacyjna

W reprezentacji Polski Jerominek zadebiutował 18 maja 1952 roku pod wodzą selekcjonera Ryszarda Koncewicza w meczu przeciwko Bułgarii. Spotkanie zakończyło się porażką 0:1, a Jerominek został zmieniony w siedemdziesiątej piątej minucie przez Jana Wiśniewskiego. Był to jedyny występ Jerominka w barwach narodowych, co czyni go szczególnym rozdziałem w jego karierze.

Statystyki

Klubowe

W poniższej tabeli przedstawione są szczegółowe statystyki związane z występami Klaus Jerominka w rozgrywkach klubowych na przestrzeni lat.

SezonKlubLigaLiga krajowaPuchar PolskiŁącznie
MeczówBramekMeczówBramekMeczówBramek
1949Szombierki BytomI Liga30––30
1950194––194
1951Polonia Bytom801090
195282––82
1953Legia Warszawa402060
1954Polonia Bytom20––20
195517130201
1962Arkonia Szczecin12411135
Podsumowanie
ŁącznieSzombierki Bytom224––224
Polonia Bytom35340393
Legia Warszawa402060
Arkonia Szczecin12411135
Razem w karierze7311718012

Reprezentacyjne

Statystyki związane z grą Klaus Jerominka w reprezentacji Polski są zaprezentowane poniżej.

Statystyki meczów i bramek w reprezentacji
Reprezentacja Polski
Lp.DataMiejscePrzeciwnikWynikTyp rozgrywek
1.18.05.1952Warszawa, PolskaBułgaria0:1mecz towarzyski

Życie prywatne

„W 1964 roku Klaus Jerominek uzyskał dyplom na Politechnice Szczecińskiej. Specjalizował się w ekonomice transportu. W 1969 roku, zgodnie z dostępnych informacjami, podjął decyzję o emigracji do Niemiec, gdzie mieszkał aż do swojej śmierci.”

Przypisy

  1. Klaus Jerominek. trauer.nordbayern.de, 24.11.2018 r. [dostęp 08.04.2020 r.]
  2. Gowarzewski (1956-1962) 2018 ↓, s. 256–256.
  3. Gowarzewski (1956-1962) 2018 ↓, s. 196–197.
  4. Gowarzewski (1956-1962) 2018 ↓, s. 188–189.
  5. Gowarzewski (1956-1962) 2018 ↓, s. 170–171.
  6. Gowarzewski (1956-1962) 2018 ↓, s. 144–145.
  7. Gowarzewski (1956-1962) 2018 ↓, s. 118–119.
  8. Gowarzewski (1956-1962) 2018 ↓, s. 90–91.
  9. Gowarzewski, Szczepłek 1995 ↓, s. 50–51.
  10. Gowarzewski 1995 ↓, s. 50.
  11. Gowarzewski 1995 ↓, s. 171.
  12. Gowarzewski (1945-1962) 2017 ↓, s. 73.

Oceń: Klaus Jerominek

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:22