Zygfryd Ludwik Szołtysik, ur. 24 października 1942 w Suchej Górze, to postać, która wpisała się na stałe w historię polskiego futbolu. Był on nie tylko utalentowanym piłkarzem, ale również reprezentantem Polski w latach 1963-1972. Jego osiągnięcia na arenie międzynarodowej są godne uwagi, szczególnie zdobycie złotego medalu na igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 roku.
Po zakończeniu kariery sportowej, Zygfryd Szołtysik stał się członkiem Klubu Wybitnego Reprezentanta od 2014 roku, co jest ukoronowaniem jego zasługi w dziejach polskiej piłki nożnej. W kolejnych akapitach przyjrzymy się bliżej jego karierze oraz wpływowi, jaki wywarł na rozwój futbolu w Polsce.
Życiorys
Na początku swojej kariery Szołtysik był wychowankiem Zrywu Chorzów. W 1962 roku rozpoczął swoją przygodę z piłką nożną w barwach Górnika Zabrze, gdzie z czasem stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci klubu. Przez szesnaście sezonów, a dokładniej w latach 1962–1974 oraz 1975–1978, występował w zespole, z jedną przerwą na sezon 1974–1975, kiedy to grał we francuskim US Valenciennes.
Po opuszczeniu Górnika, Szołtysik miał krótki epizod w kanadyjskiej drużynie Toronto Falcons w 1978 roku. Potem przez sześć sezonów reprezentował barwy Górnika Knurów, kontynuując swoją karierę w latach 1978–1984. Ostatecznie zakończył swoją zawodową karierę w 1990 roku, grając w niemieckich drużynach na niższym poziomie: Eintracht Hamm w latach 1986–1987 oraz SVA Bockum-Hövel od 1987 do 1990 roku.
Szołtysik zapisał się na kartach historii polskiego futbolu, rozgrywając w I lidze aż 395 meczów, co zapewniło mu miejsce w prestiżowym Klubie 300. W ciągu swojego pobytu w Górniku Zabrze zdobył wiele trofeów, w tym siedem tytułów mistrza Polski w latach 1963–1967 oraz 1971 i 1972. Ponadto, jego dorobek to także sześć Pucharów Polski zdobytych w latach 1965 oraz 1968–1972, jak również występ w finale Pucharu Zdobywców Pucharów.
Kariera piłkarska
Dzieciństwo i początki kariery (1942–1961)
Zygfryd Szołtysik, urodzony 24 października 1942 roku w Suchej Górze, dorastał w rodzinie górniczej, a jego ojciec, Paweł, amatorsko grał na skrzypcach, próbując zainspirować syna do nauki gry na tym instrumencie. Zygfryd miał dwoje sióstr oraz młodszego brata Andrzeja, który również wybrał ścieżkę piłkarską. Już w 1956 roku rozpoczął karierę w klubie Zryw Chorzów, gdzie stał się podopiecznym trenera Józefa Murgota, dostrzegającego jego talent podczas turnieju szkół.
W 1960 roku Zryw Chorzów zdobył mistrzostwo Polski juniorów. W meczu finałowym drużyna zremisowała z Gwardią Warszawa (1:1, 28 września) i konieczne było rozegranie powtórki, która odbyła się na Stadionie Śląskim. Mecz zakończył się zwycięstwem Zrywu 5:0 (18 października). W 1961 roku Szołtysik obronił tytuł mistrza, strzelając 10 bramek w finale przeciwko Górnikowi Wałbrzych (10:1, 13 września). Jego dobre występy przyciągnęły uwagę klubów z regionu, w tym Ruchu Chorzów oraz Górnika Zabrze. Młody zawodnik miał jednak z tym problemy, gdyż jego rodzice podpisali kontrakt z Górnikiem, co skutkowało dyskwalifikacją Szołtysika na trzy miesiące za jednoczesne złożenie dwóch ofert.
Górnik Zabrze (1962–1974)
Szołtysik dołączył do Górnika Zabrze w trakcie sezonu 1962, pod okiem trenera Augustyna Dziwisza. W zamian za podpisanie umowy klub zapewnił rodzinie Szołtysików mieszkanie, naukę dla rodzeństwa oraz pracę dla ojca. Zadebiutował w meczu przeciwko Cracovii (1:4, 11 marca 1962), a jego pierwszą bramkę zdobył już w debiucie. W czwórków meczu z Zagłębiem Sosnowiec (5:2, 22 kwietnia) zdobył hat tricka. Górnik odniósł sukces w sezonie, ale podczas barażu o tytuł mistrza, po dwóch meczach z Polonią Bytom, zajął drugie miejsce. Szołtysik zdobył 11 bramek, co czyniło go jednym z najlepszych strzelców.
W 1962/1963 zespół pod wodzą Edwarda Cebuli zdobył mistrzostwo Polski, mimo że w październiku, przed meczem z ŁKS-em (3:3, 14 października), Szołtysik doznał kontuzji w wyniku wypadku w lesie. Górnik doszedł do półfinału Pucharu Polski, ale przegrał z Ruchem Chorzów (0:3, 14 kwietnia 1963).
W sezonie 1963/1964 obronił tytuł mistrza, strzelając hat tricka przeciwko Zagłębiu Sosnowiec (7:1, 28 sierpnia), a w Pucharze Europy 1/8 finału z Duklą Praga, w którym zdobył honorową bramkę (4:1, 20 listopada 1963). W 1964/1965 zespół zdobył dublet, triumfując w finale Pucharu Polski przeciwko Czarnym Żagań (4:0, 2 czerwca 1965). W 1965/1966 pod nowym trenerem Władysławem Giergielem Górnik zdobył kolejne mistrzostwo, ale w finale Pucharu Polski musiał uznać wyższość Legii (1:2, 15 sierpnia 1966).
Do 1974 roku Szołtysik wystąpił w dwóch edycjach Pucharu Europy, a także w rozgrywkach między kontynentalnych, zdobywając wiele bramek. W sezonie 1966/1967 zdobył mistrzostwo i rozegrał wszystkie mecze ligowe, otwierając wynik w rewanżu przeciwko CSKA Sofia (3:0, 7 grudnia 1966). Rok później Górnik ponownie zajął trzecie miejsce w lidze, ale Szołtysik dorobił się drugiego Pucharu Polski, pokonując Ruch Chorzów (3:0, 26 czerwca 1968).
W 1968/1969 Górnik był wicemistrzem Polski, a Zygfryd uzyskał Złote buty za najlepsze osiągnięcia. W 1969/1970 zespół odnotował trzeci wynik w lidze oraz obronił Puchar Polski, a także doszedł do finału Pucharu Zdobywców Pucharów (2:1 z Manchesterem City, 22 kwietnia 1970). Po sezonie 1970/1971, pod kierownictwem Ferenca Szusza, Górnik zdobył kolejny dublet, nie przegrywając ani jednego spotkania.
US Valenciennes (1974–1975)
W 1974 roku Szołtysik trafił do francuskiego US Valenciennes, gdzie zadebiutował w przegranym meczu ligowym przeciwko FC Lorient (0:1, 18 sierpnia). Gdy rozegrał pierwszy mecz Pucharu Francji przeciwko Amiens SC (2:0, 2 lutego 1975), zespół zdobył awans do najwyższej klasy rozgrywkowej po wygraniu Ligue 2. Po rocznym pobycie, ze względu na ciążę żony, Szołtysik wrócił do Górnika Zabrze, wyrażając żal, że nie wykorzystał szansy na dalszy rozwój w zachodniej Europie.
Górnik Zabrze (1975–1978)
Powracając do Górnika, Szołtysik odmówił zostania opiekunem juniorów, pragnąc nadal występować na boisku. W sezonie 1975/1976 drużyna zajęła dziewiąte miejsce, a Zygfryd był uznawany za kluczowego zawodnika. W sezonie 1976/1977 Górnik zajął trzecie miejsce, a Szołtysik był jednym z trzech graczy, którzy uczestniczyli we wszystkich meczach ligowych. W tym czasie zdobył trzy bramki, w tym dwa z rzutów karnych przeciwko Szombierkom Bytom i ROW-owi Rybnik.
W 1977/1978 Górnik, po porażce z Arką Gdynia (3:0, 19 kwietnia), zaliczył pierwszy w historii spadek do II ligi. W tym czasie Szołtysik, z powodu kontuzji, opuścił dwa ostatnie mecze. Po 16 sezonach i przekroczeniu pięciuset występów, stał się jednym z najczęściej grających zawodników klubu.
Schyłek kariery (1978–1990)
W 1978 roku Szołtysik krótko grał w Toronto Falcons, gdzie spotkał się z Januszem Żmijewskim. Z kolei w sezonie 1978/1979 dołączył do trzecioligowego Górnika Knurów, lecz nie udało mu się awansować do ligi wyższej. W 1979 roku wraz z Górnikiem Knurów zdobył awans do II ligi. Po powrocie ze stanu spoczynku, grał w niższych ligach w Niemczech, w klubach Eintracht Hamm (1986–1987) oraz SVA Bockum-Hövel (1987–1990), kończąc karierę w 1990 roku w wieku 48 lat.
| Najwięcej rozegranych meczów dla Górnika Zabrze w I lidze | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Lp | Okres gry | Imię i nazwisko | Liczba meczów | ||
| 1. | 1962–1974 oraz 1975–1978 | Zygfryd Szołtysik | 395 | ||
| 2. | 1960–1972 | Stanisław Oślizło | 296 | ||
| 3. | 1959–1972 | Erwin Wilczek | 293 | ||
| 4. | 1956–1971 | Stefan Florenski | 258 | ||
| 5. | 1982–1993, 1994 oraz 1996–1998 | Marek Piotrowicz | 260 | ||
| Top strzelcy Górnika Zabrze w I lidze | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Lp | Okres gry | Imię i nazwisko | Liczba bramek | ||
| 1. | 1963–1975 | Włodzimierz Lubański | 155 | ||
| 2. | 1957–1967 | Ernest Pohl | 143 | ||
| 3. | 1959–1972 | Erwin Wilczek | 96 | ||
| 4. | 1962–1974 i 1975–1978 | Zygfryd Szołtysik | 91 | ||
| 5. | 1984–1991 | Ryszard Cyroń | 76 | ||
Kariera reprezentacyjna
Szołtysik był ważnym przedstawicielem polskiego futbolu w okresie od 1963 do 1972 roku. W tym czasie wziął udział w czterdziestu sześciu meczach, podczas których zdobył dziesięć goli. Jednak sam zawodnik kwestionował tę liczbę, powiedziawszy: „Za 50. mecz dostałem pamiątkowy proporczyk. Zawsze tych meczów było 52, a teraz zmniejszyli mi do 46.”
Zadebiutował jako reprezentant Polski pod okiem selekcjonera Tadeusza Forysia w towarzyskim spotkaniu przeciwko Norwegii, gdzie strzelił dwie bramki (wynik 9:0, 4 września 1963 roku). Wspólnie z drużyną pod kierownictwem Kazimierza Górskiego zaznał smaku olimpijskiego złota na igrzyskach w Monachium w 1972 roku. W okresie 1961-1966 grał także w reprezentacji U-23, debiutując w przegranym meczu z Jugosławią (1:0, 25 czerwca 1961 roku), a także zdobywając jedyną bramkę w tym wieku w rywalizacji z Czechosłowacją (1:0, 12 września 1964 roku).
W 1961 roku Szołtysik miał okazję zdobyć srebrny medal na mistrzostwach Europy U-19 z młodzieżową reprezentacją, gdzie wystąpił w przegranym finale z gospodarzami, Portugalią. Mecz odbył się 8 kwietnia 1961 roku i zakończył się wynikiem 4:0. W drodze do finału zagrał również w meczach grupowych z Francją (4:1, 20 marca 1961 roku) i Grecją (2:2, 4 kwietnia 1961 roku), a także półfinale przeciwko RFN (2:1, 6 kwietnia 1961 roku), zdobywając swoją premierową bramkę w starciu z Austrią (3:0, 2 kwietnia 1961 roku).
Mistrzostwa Europy U-19 1961
Pod okiem trenera Władysława Stiasnego, Szołtysik był częścią zespołu, który odniósł sukces na młodzieżowych mistrzostwach Europy U-19 w 1961 roku w Portugalii. Mimo porażki w finale, cały zespół zasłużył na uznanie za dzielną walkę. Szołtysik wyróżniał się ze swoimi występami, uczestnicząc w wielu kluczowych meczach, które doprowadziły do tego osiągnięcia.
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972
W eliminacjach do igrzysk olimpijskich w Monachium, drużyna Polski była prowadzona przez Kazimierza Górskiego. Szołtysik zagrał we wszystkich sześciu meczach eliminacyjnych, odnosiąc sukcesy przeciwko Grecji oraz Hiszpanii. W fazie grupowej igrzysk olimpijskich jego występy były równie istotne. W meczu z ZSRR zdobył bramkę, która okazała się kluczowa dla awansu do finału. W finale przeciwko Węgrom, to właśnie jego akcja z lewej strony boiska i podanie do Kazimierza Deyny doprowadziły do wyrównania wyniku na 1:1. Szołtysik na stałe wpisał się w historię reprezentacji jako kluczowy gracz w najważniejszych momentach.
Statystyki
Statystyka oficjalnych występów w latach 1962–1978
W latach 1962–1978 Zygfryd Szołtysik brał udział w wielu meczach ligowych oraz reprezentacyjnych, co dało podstawy do analizy jego osiągnięć. Zgromadzone dane dotyczą zarówno występów w ligach krajowych, jak i pucharach. Ten okres jest kluczowy dla zrozumienia jego kariery sportowej oraz osiągnięć na boisku.
| Sezon | Klub | Liga | Ligi krajowe | Krajowe Puchary | Puchary Europejskie | Razem | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Meczów | Goli | Meczów | Goli | Meczów | Goli | Meczów | Goli | |||
| 1962 | Górnik Zabrze | I Liga | 14 | 11 | 5 | 3 | – | 19 | 14 | |
| 1962/1963 | Górnik Zabrze | I Liga | 21 | 7 | 4 | 1 | – | 25 | 8 | |
| 1963/1964 | Górnik Zabrze | I Liga | 22 | 6 | 1 | 0 | 4 | 1 | 27 | 7 |
| 1964/1965 | Górnik Zabrze | I Liga | 23 | 7 | 5 | 1 | 3 | 0 | 31 | 8 |
| 1965/1966 | Górnik Zabrze | I Liga | 26 | 7 | 5 | 1 | 10 | 4 | 41 | 12 |
| 1966/1967 | Górnik Zabrze | I Liga | 26 | 8 | 1 | 0 | 5 | 1 | 32 | 9 |
| 1967/1968 | Górnik Zabrze | I Liga | 24 | 7 | 5 | 3 | 5 | 2 | 34 | 12 |
| 1968/1969 | Górnik Zabrze | I Liga | 26 | 6 | 5 | 5 | – | 31 | 11 | |
| 1969/1970 | Górnik Zabrze | I Liga | 25 | 3 | 7 | 2 | 10 | 2 | 42 | 7 |
| 1970/1971 | Górnik Zabrze | I Liga | 25 | 3 | 6 | 1 | 6 | 1 | 37 | 5 |
| 1971/1972 | Górnik Zabrze | I Liga | 26 | 7 | 7 | 2 | 2 | 0 | 35 | 9 |
| 1972/1973 | Górnik Zabrze | I Liga | 24 | 1 | 3 | 0 | 3 | 0 | 30 | 1 |
| 1973/1974 | Górnik Zabrze | I Liga | 27 | 7 | 3 | 1 | – | 37 | 5 | |
| 1974/1975 | US Valenciennes | Ligue 2 | 25 | 2 | 4 | 2 | – | 29 | 4 | |
| 1975/1976 | Górnik Zabrze | I Liga | 28 | 3 | 2 | 1 | – | 30 | 4 | |
| 1976/1977 | Górnik Zabrze | I Liga | 30 | 3 | 2 | 0 | – | 32 | 3 | |
| 1977/1978 | Górnik Zabrze | I Liga | 28 | 5 | 2 | 0 | 4 | 0 | 34 | 5 |
| Podsumowanie | ||||||||||
| Łącznie | Górnik Zabrze | I Liga | 395 | 91 | 63 | 21 | 52 | 11 | 510 | 123 |
| US Valenciennes | Ligue 2 | 25 | 2 | 4 | 2 | – | 29 | 4 | ||
| _ | _ | Razem | 420 | 93 | 67 | 23 | 52 | 11 | 539 | 127 |
Reprezentacyjne
Szołtysik reprezentował Polskę na wielu poziomach młodzieżowych i seniorskich, co miało istotny wpływ na jego rozwój jako piłkarza. Statystyki dotyczące jego występów w reprezentacji przedstawiają poświęcenie oraz umiejętności, które zdobył w trakcie lat.
| Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|
| Polska U-18 | 1961 | 7 | 2 |
| Ogółem | 7 | 2 | |
| Polska U-23 | 1961 | 1 | 0 |
| 1962 | 3 | 0 | |
| 1964 | 1 | 1 | |
| 1965 | 1 | 0 | |
| 1966 | 1 | 0 | |
| Ogółem | 7 | 1 | |
| Polska | 1963 | 3 | 2 |
| 1964 | 2 | 1 | |
| 1965 | 4 | 0 | |
| 1966 | 2 | 0 | |
| 1967 | 5 | 1 | |
| 1968 | 3 | 0 | |
| 1969 | 6 | 0 | |
| 1970 | 8 | 4 | |
| 1971 | 6 | 1 | |
| 1972 | 7 | 1 | |
| Ogółem | 46 | 10 |
| Mecze i gole w reprezentacji | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Polska U-18 | |||||||
| Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wynik | Gol | Rozgrywki | |
| 1. | 30.03.1961 | Leiria, Portugalia | Francja U-18 | 4:1 | _ | ME U-18 1961 | |
| 2. | 02.04.1961 | Évora, Portugalia | Austria U-18 | 3:0 | _ | towarzyski | |
| 3. | 04.04.1961 | Lizbona, Portugalia | Grecja U-18 | 2:2 | _ | ME U-18 1961 | |
| 4. | 06.04.1961 | Porto, Portugalia | RFN U-18 | 2:1 | _ | ME U-18 1961 | |
| 5. | 08.04.1961 | Lizbona, Portugalia | Portugalia U-18 | 4:0 | _ | ME U-18 1961 | |
| 6. | 18.06.1961 | Wrocław, Polska | Czechosłowacja U-18 | 4:2 | _ | towarzyski | |
| 7. | 17.07.1961 | Radom, Polska | ZSRR U-18 | 1:0 | _ | towarzyski | |
| Polska U-23 | |||||||
| Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wynik | Gol | Rozgrywki | |
| 1. | 25.06.1961 | Lublana, Jugosławia | Jugosławia U-23 | 1:0 | _ | towarzyski | |
| 2. | 09.05.1962 | Nordhausen, Niemcy | NRD U-23 | 1:3 | _ | towarzyski | |
| 3. | 24.04.1962 | Rzeszów, Polska | Rumunia U-23 | 0:1 | _ | towarzyski | |
| 4. | 02.09.1962 | Szolnok, Węgry | Węgry U-23 | 0:0 | _ | towarzyski | |
| 5. | 12.09.1964 | Łódź, Polska | Czechosłowacja U-23 | 1:0 | _ | towarzyski | |
| 6. | 09.06.1965 | Bacău, Rumunia | ZSRR U-23 | 3:1 | _ | towarzyski | |
| 7. | 05.06.1966 | Bydgoszcz, Polska | Holandia U-23 | 0:1 | _ | towarzyski | |
| Polska | |||||||
| Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wynik | Gol | Rozgrywki | |
| 1. | 04.09.1963 | Szczecin, Polska | Norwegia | 9:0 | _ | towarzyski | |
| 2. | 11.09.1963 | Bydgoszcz, Polska | Czechosłowacja | 2:0 | _ | towarzyski | |
| 3. | 22.09.1963 | Poznań, Polska | Turcja | 0:0 | _ | towarzyski | |
| 4. | 16.10.1963 | Ateny, Grecja | Grecja | 3:1 | _ | towarzyski | |
| 5. | 10.05.1964 | Kraków, Polska | Irlandia | 3:1 | _ | towarzyski | |
| 6. | 18.06.1964 | Rzym, Włochy | Włochy | 3:0 | _ | towarzyski | |
| 7. | 25.06.1964 | Poznań, Polska | Węgry | 0:1 | _ | towarzyski | |
| 8. | 25.08.1964 | Poznań, Polska | Włochy | 0:1 | _ | towarzyski | |
| 9. | 27.09.1964 | Stambuł, Turcja | Turcja | 2:3 | _ | towarzyski | |
| 10. | 26.09.1965 | Helsinki, Finlandia | Finlandia | 2:0 | _ | el. MŚ 1966 | |
| 11. | 13.10.1965 | Glasgow, Szkocja | Szkocja | 1:2 | _ | el. MŚ 1966 | |
| 12. | 24.10.1965 | Szczecin, Polska | Finlandia | 7:0 | _ | el. MŚ 1966 | |
| 13. | 01.11.1965 | Rzym, Włochy | Włochy | 6:1 | _ | el. MŚ 1966 | |
| 14. | 03.05.1966 | Chorzów, Polska | Węgry | 1:1 | _ | towarzyski | |
| 15. | 11.09.1966 | Erfurt, Niemcy | NRD | 2:0 | _ | towarzyski | |
| 16. | 16.04.1967 | Luksemburg, Luksemburg | Luksemburg | 0:0 | _ | el. ME 1968 | |
| 17. | 21.05.1967 | Chorzów, Polska | Belgia | 3:1 | _ | el. ME 1968 | |
| 18. | 24.06.1967 | Sofia, Bułgaria | Bułgaria | 3:2 | _ | towarzyski | |
| 19. | 25.06.1967 | Sofia, Bułgaria | Bułgaria | 3:2 | _ | towarzyski | |
| 20. | 28.07.1967 | Wrocław, Polska | ZSRR | 0:1 | _ | el. IO 1968 | |
| 21. | 04.08.1967 | Moskwa, ZSRR | ZSRR | 2:1 | _ | el. IO 1968 | |
| 22. | 17.09.1967 | Warszawa, Polska | Francja | 1:4 | _ | el. ME 1968 | |
| 23. | 20.06.1968 | Warszawa, Polska | Brazylia | 3:6 | _ | towarzyski | |
| 24. | 20.10.1968 | Szczecin, Polska | NRD | 1:1 | _ | towarzyski | |
| 25. | 17.12.1968 | Mar del Plata, Argentyna | Argentyna | 1:0 | _ | towarzyski | |
| 26. | 20.04.1969 | Kraków, Polska | Luksemburg | 8:1 | _ | el. MŚ 1970 | |
| 27. | 07.05.1969 | Rotterdam, Holandia | Holandia | 1:0 | _ | el. MŚ 1970 | |
| 28. | 15.06.1969 | Sofia, Bułgaria | Bułgaria | 4:1 | _ | el. MŚ 1970 | |
| 29. | 27.08.1969 | Łódź, Polska | Norwegia | 6:1 | _ | towarzyski | |
| 30. | 07.09.1969 | Chorzów, Polska | Holandia | 2:1 | _ | el. MŚ 1970 | |
| 31. | 09.11.1969 | Warszawa, Polska | Bułgaria | 3:0 | _ | el. MŚ 1970 | |
| 32. | 06.05.1970 | Poznań, Polska | Irlandia | 2:1 | _ | towarzyski | |
| 33. | 16.05.1970 | Kraków, Polska | NRD | 1:1 | _ | towarzyski | |
| 34. | 19.05.1970 | Kopenhaga, Dania | Dania | 0:2 | _ | towarzyski | |
| 35. | 19.05.1970 | Szczecin, Polska | Irak | 2:0 | _ | towarzyski | |
| 36. | 02.09.1970 | Warszawa, Polska | Dania | 5:0 | _ | towarzyski | |
| 37. | 06.09.1970 | Rostock, NRD | NRD | 5:0 | _ | towarzyski | |
| 38. | 23.09.1970 | Dublin, Irlandia | Irlandia | 0:2 | _ | towarzyski | |
| 39. | 10.10.1970 | Chorzów, Polska | Albania | 0:2 | _ | el. ME 1972 | |
| 40. | 05.05.1971 | Lozanna, Szwajcaria | Szwajcaria | 2:4 | _ | towarzyski | |
| 41. | 12.05.1971 | Tirana, Albania | Albania | 1:1 | _ | el. ME 1972 | |
| 42. | 26.05.1971 | Poznań, Polska | Grecja | 7:0 | _ | el. IO 1972 | |
| 43. | 09.06.1971 | Wolos, Grecja | Grecja | 0:1 | _ | el. IO 1972 | |
| 44. | 22.09.1971 | Kraków, Polska | Turcja | 5:1 | _ | el. ME 1972 | |
| 45. | 10.10.1971 | Warszawa, Polska | RFN | 1:3 | _ | el. ME 1972 | |
| 46. | 10.11.1971 | Gijón, Hiszpania | Hiszpania | 0:2 | _ | el. IO 1972 | |
| 47. | 17.11.1971 | Hamburg, Niemcy | RFN | 0:0 | _ | el. ME 1972 | |
| 48. | 05.12.1971 | Izmir, Turcja | Turcja | 1:0 | _ | el. ME 1972 | |
| 49. | 10.11.1971 | Łódź, Polska | NRD | 2:1 | _ | towarzyski | |
| 50. | 16.04.1972 | Stara Zagora, Bułgaria | Bułgaria | 1:3 | _ | el. IO 1972 | |
| 51. | 26.04.1972 | Szczecin, Polska | Hiszpania | 2:0 | _ | el. IO 1972 | |
| 52. | 07.05.1972 | Warszawa, Polska | Bułgaria | 3:0 | _ | el. IO 1972 | |
| 53. | 28.08.1972 | Ingolstadt, Niemcy | Kolumbia | 1:5 | _ | IO 1972 | |
| 54. | 03.09.1972 | Ratyzbona, Niemcy | Dania | 1:1 | _ | IO 1972 | |
| 55. | 05.09.1972 | Augsburg, Niemcy | ZSRR | 1:2 | _ | IO 1972 | |
| 56. | 08.09.1972 | Norymberga, Niemcy | Maroko | 0:5 | _ | IO 1972 | |
| 57. | 10.09.1972 | Monachium, Niemcy | Węgry | 1:2 | _ | IO 1972 | |
| 58. | 15.10.1972 | Bydgoszcz, Polska | Czechosłowacja | 3:0 | _ | towarzyski | |
Uwaga: W analizie uwzględnione zostały również mecze nieoficjalne, co daje pełniejszy obraz kariery sportowej zawodnika.
Sukcesy
Górnik Zabrze
Zygfryd Szołtysik odniósł istotne sukcesy, będąc kluczowym zawodnikiem Górnika Zabrze. Klub ten zdobył siedem razy mistrzostwo Polski w sezonach: 1962/1963, 1963/1964, 1964/1965, 1965/1966, 1966/1967, 1970/1971 oraz 1971/1972.
Oprócz tytułu mistrza, Górnik zdobył także trzykrotnie wicemistrzostwo Polski w latach: 1962, 1968/1969 oraz 1973/1974.
Warto również zauważyć, że zespół zajął trzecią lokatę w mistrzostwach Polski w sezonach: 1967/1968, 1969/1970 oraz 1976/1977.
Klub odniósł sukcesy również w Pucharze Polski, zdobywając trofeum sześciokrotnie w sezonach: 1964/1965, 1967/1968, 1968/1969, 1969/1970, 1970/1971 oraz 1971/1972.
US Valenciennes
Kiedy Szołtysik przeniósł się do zagranicznego klubu, US Valenciennes, zdobył tam mistrzostwo Ligue 2 w sezonie 1974/1975.
Reprezentacja Polski
W barwach reprezentacji Polski, Szołtysik osiągnął wiele znaczących sukcesów, w tym złoty medal olimpijski zdobyty na igrzyskach w Monachium w 1972 roku.
W 1961 roku, wziął udział w turnieju wicemistrzostwa Europy U-19, gdzie nasze młode talenty równie znacznie przyczyniły się do wspaniałego wyniku drużyny.
Wyróżnienia
W uznaniu za swoje znakomite umiejętności sportowe, Zygfryd Szołtysik zajął 26. miejsce w plebiscycie Złota Piłka tygodnika France Football w 1967 roku.
Otrzymał także złote buty w 1969 roku, a jego umiejętności zostały docenione jako trzeci najlepszy piłkarz roku w plebiscycie redakcji Sportu w 1966 roku, a w 1969 roku jako drugi.
W 1971 roku zdobył tytuł piłkarza roku zarówno według ekspertów piłkarskiej encyklopedii Fuji, jak i w plebiscycie redakcji Sportu.
Życie prywatne
Zygfryd Szołtysik jest dumnym ojcem czwórki dzieci, które pochodzą z dwóch małżeństw. Jego wykształcenie to technik górnik, a od roku 1981 pełni rolę trenera II klasy. W swojej karierze piłkarskiej był związany z kopalniami Makoszowy oraz Knurów, gdzie zdobył szacunek i uznanie. Na boisku znany był pod przydomkami: Zyga oraz Mały.
W 1986 roku Szołtysik postanowił na stałe osiedlić się w Hamm, w Niemczech. Tam znalazł zatrudnienie w firmie, która specjalizuje się w produkcji mebli ogrodowych. Jego kariera w kraju gospodarzy również była pełna osiągnięć.
W 2011 roku dołączył do prestiżowego Klubu Ambasadora Górnika Zabrze, otrzymując certyfikat z numerem 007. Jest również częścią Klubu Wybitnego Piłkarza Śląska, który działa pod auspicjami Śląskiego Związku Piłki Nożnej. Nie można zapomnieć o jego synu Dariuszu, który w końcu lat 80-tych XX wieku występował w Bayernie Uerdingen, stając się tym samym kolejnym ogniwem rodzinnej tradycji sportowej.
Odznaczenia
Lista odznaczeń, jakie otrzymał Zygfryd Szołtysik, odzwierciedla jego zasługi oraz osiągnięcia w dziedzinie sportu. Oto najważniejsze z nich:
- Odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu” (1970),
- Złoty Krzyż Zasługi (1972),
- Złota Odznaka PZPN (1972),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977),
- Złoty Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
Przypisy
- przegladlokalny.eu: Krzysztof Zagórski dołączył do wybitnych. [dostęp 15.02.2018 r.]
- footballdatabase.eu: Zygfryd Szołtysik. [dostęp 20.11.2018 r.]
- olimpijski.pl: Szołtysik Zygfryd Ludwik. [dostęp 20.11.2018 r.]
- ekstraklasa.org: Ekstraklasowy "Klub 300" rośnie. [dostęp 04.08.2018 r.]
- wikigornik.pl: 29.04.1970 - Górnik Zabrze - Manchester City 1:2. [dostęp 26.11.2018 r.]
- sport.pl: Wielcy trenerzy: Józef Murgot. [dostęp 20.11.2018 r.]
- 11v11.com: Zygfryd Szoltysik footbal player statistics. [dostęp 20.11.2018 r.]
- Gowarzewski 1995, s. 117.
- Gowarzewski, Waloszek 1998, s. 80.
- Gowarzewski, Waloszek 1998, s. 85.
- Grzegorczyk, Lechowski, Szymkowiak 1991, s. 220.
- Czado 2017, s. 105.
- Gowarzewski, Waloszek 1998, s. 105.
- 11v11.com: Yugoslavia v Poland, 25 czerwca 1961. [dostęp 20.02.2019 r.]
- 11v11.com: Poland v Czechoslovakia, 12 września 1964. [dostęp 20.02.2019 r.]
- 11v11.com: Portugal v Poland, 08 kwietnia 1961. [dostęp 20.11.2018 r.]
- Gowarzewski, Szczepłek 1996, s. 29.
- Gowarzewski, Waloszek 1998, s. 77.
- Gowarzewski, Waloszek 1998, s. 106.
- Grzegorczyk, Lechowski, Szymkowiak 1991, s. 258.
- 11v11.com: Poland v France, 30 marca 1961. [dostęp 20.11.2018 r.]
- Gowarzewski, Waloszek 1998, s. 110.
- Konieczny, Krawczyk, Gorzelany 1971, s. 282.
- Czado 2017, s. 112.
- Gowarzewski, Waloszek 1998, s. 72.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Józef Szmidt | Józef Wieczorek (piłkarz) | Horst Mahseli | Gerard Lukoszczyk | Józef Rajnisz | Klaus Jerominek | Henryk Czylok | Krystian Walot | Marian Patoń | Józef Rochnia | Ewa Matyjaszek-Matela | Janusz Kościelny | Ryszard Grzegorczyk | Ewa Marcinkowska | Artur Skowronek | Henryk Apostel | Tadeusz Huciński | Patrycja Flakus | Krzysztof Kempny | Waldemar LegieńOceń: Zygfryd Szołtysik