Tadeusz Huciński

---

Życiorys

Działalność trenerska

Tadeusz Huciński rozpoczął swoją przygodę z koszykówką podczas nauki w IV Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego w Bytomiu, gdzie zdołał zdobyć brązowy medal na szkolnych mistrzostwach Polski. Po zakończeniu edukacji w szkole średniej w 1968 roku, krótko studiował na Wydziale Chemii Politechniki Śląskiej, a jego studia zakończyły się w 1975 roku w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Katowicach.

W trakcie studiów był aktywnym zawodnikiem w takich drużynach jak Start Bytom, AZS Gliwice oraz AZS Katowice. W 1975 roku uzyskał kwalifikacje trenerskie, co zapoczątkowało jego karierę w tej dziedzinie. Jako trener żeńskiej drużyny AZS Katowice, działającej w II lidze, zdołał awansować ją do I ligi, co stanowiło istotny sukces w jego karierze. Ponadto, pełnił rolę asystenta trenera Ryszarda Patyny w męskim zespole Baildon Katowice, z którym zdobył awans do ekstraklasy w sezonie 1976/1977. Niestety, drużyna nie zdołała utrzymać się w pierwszej lidze w następnym sezonie.

Kolejnym znaczącym etapem jego kariery było objęcie pozycji asystenta trenera Ludwika Miętty-Mikołajewicza w reprezentacji Polski seniorek w 1979 roku. Uczestniczył w 256 spotkaniach reprezentacyjnych, w tym na mistrzostwach Europy w 1979 oraz 1980, gdzie Polska zdobyła wicemistrzostwo Europy. Zrealizował również występy na kolejnych mistrzostwach Europy w 1983, 1985 i 1987 roku, gdzie drużyna zajmowała różne miejsca, od 7 do 10.

Równocześnie, od 1982 roku, prowadził żeńską drużynę Spójni Gdańsk, z którą zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w 1986 roku i wicemistrzostwo Polski w 1989 roku, a jego najlepszą zawodniczką była Małgorzata Czerlonko. W 1989 roku został I trenerem reprezentacji Polski, prowadząc ją przez kolejne mistrzostwa Europy (1991, 1993) oraz mistrzostwa świata w 1994 roku.

W swojej karierze zdołał osiągnąć podwójny sukces, prowadząc reprezentację i równocześnie drużynę Bałtyku Gdynia, która różnych etapach zmieniała nazwy na Warta Gdynia i Fota Gdynia. Z tym zespołem Huciński osiągnął brązowy medal mistrzostw Polski w 1995, mistrzostwo w 1996 i ponownie brązowy medal w 1997 roku. Po 1997 roku zajął się prowadzeniem drużyn męskich, takich jak Komfort Stargard Szczeciński oraz II-ligowy Pakmet, a później Polpharma Starogard Gdański.

Praca naukowa i społeczna

W latach 1975–1982 Tadeusz Huciński wykonywał również pracę naukową na AWF w Katowicach, gdzie uzyskał stopień doktora w 1984 roku. Po tym, w 1985 roku dołączył do AWF w Gdańsku, kierując Katedrą Zespołowych Gier Sportowych i Sportów Walki. Habilitował się w 1994 roku na Państwowym Uniwersytecie Kultury Fizycznej, Sportu i Zdrowia im. P.F. Lesgafta w St. Petersburgu.

Huciński był aktywnym uczestnikiem życia sportowego, będąc członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Trenerów na przestrzeni lat 1994–2008 oraz wiceprezesem Polskiego Związku Koszykówki w latach 2000–2004. Wspaniałą okazją do rozwoju jego kariery był również okres, kiedy w latach 2000–2001 pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Trenerów i Instruktorów w Polsce. Jego skrótowa funkcja rektora Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku miała miejsce do 2010 roku, kiedy to został odwołany przez minister Barbarę Kudrycką. Sąd Administracyjny uchylił tę decyzję w 2011 roku, jednak Huciński nie powrócił do pracy w Gdańsku. Później pracował naukowo na Politechnice Koszalińskiej oraz w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości w Toruniu.

W dniu 15 lutego 2014 roku Huciński dołączył do rady programowej partii Prawo i Sprawiedliwość, a w 2008 roku został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co potwierdza jego ogromną rolę w polskim sporcie i społeczeństwie.

---

Oceń: Tadeusz Huciński

---