Leo Scheffczyk, który przyszedł na świat 21 lutego 1920 roku w Bytomiu, był znaczącą postacią w Kościele katolickim. Zmarł 8 grudnia 2005 roku w Monachium, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo teologiczne i duchowe.
Był nie tylko duchownym, ale także uznawanym teologiem i mariologiem. Jego praca była związana z wieloma instytucjami edukacyjnymi; pełnił funkcję wicerektora seminarium duchownego w Königstein im Taunus, a także wykładał na uniwersytetach w Tybindze i Monachium, gdzie przyczynił się do rozwoju katolickiej myśli teologicznej.
Życiorys
Leo Scheffczyk przyszedł na świat 21 lutego 1920 roku w Beuthen, dzisiejszym Bytomiu, który wówczas był przemysłowym miastem na Górnym Śląsku. Po podziale regionu w 1922 roku, Beuthen stał się miastem granicznym w Niemczech. W tamtym miejscu Leo ukończył szkołę podstawową oraz uczęszczał do katolickiego gimnazjum humanistycznego Hindenburg. Od najmłodszych lat brał aktywny udział w życiu parafialnym, pełniąc rolę ministranta w kościele św. Barbary, a także angażując się w katolickie stowarzyszenie Nowe Niemcy (Bund Neudeutschland). Już w 1937 roku, zanim organizacja ta została zlikwidowana, Scheffczyk sprawował funkcję kierownika całego regionu Górnego Śląska (Oberschlesiengau).
W 1938 roku Leo zdał maturę i tego samego roku rozpoczął studia na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Niestety, w 1941 roku, jego edukacja została przerwana, ponieważ został powołany do służby wojskowej. W trakcie tej służby wojskowej miał okazję przebywać w Niemczech, Francji oraz Norwegii, a jego losy na dłuższy czas spleciono z niewolą. Po zakończeniu wojny nie mógł wrócić na Śląsk, co zmusiło go do osiedlenia się w Bawarii.
W Bawarii Leo kontynuował swoją edukację, kończąc studia na Wyższej Szkole Filozoficzno-Teologicznej we Freisingu (Philosophisch-theologische Hochschule Freising) oraz na Uniwersytecie w Monachium. W czasie nauki we Freisingu, jego towarzyszem studiów był nie kto inny jak Joseph Ratzinger, który później został papieżem. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1947 roku w Monachium. Jego pierwsze kroki jako duszpasterza prowadziły go do Grafing (1947-1948) i Traunwalchen (1948).
W 1948 roku Scheffczyk zajął stanowisko wicerektora (subregens) w seminarium duchownym w Königstein (Albertus-Magnus-Kolleg). W tym okresie rozpoczął pisanie doktoratu z historii Kościoła pod okiem profesora Seppelta, dotyczącego teologicznych pism niemieckiego poety Friedricha Leopolda zu Stolberga, zakończonego w 1950 roku. Po obronie doktoratu, zainteresowania Leo skierowały się ku teologii dogmatycznej. W 1957 roku, pod kierunkiem profesora Michaela Schmausa, habilitował się w tej dziedzinie na podstawie rozprawy Das Mariengeheimnis in Frömmigkeit und Lehre der Karolingerzeit.
Scheffczyk był profesorem na uniwersytetach w Königstein, Tybindze oraz Monachium. W wyniku swoich osiągnięć naukowych, w wrześniu 1978 roku otrzymał tytuł prałata honorowego Jego Świątobliwości. W 1980 roku został powołany do Bawarskiej Akademii Nauk oraz do akademii papieskich – Papieskiej Międzynarodowej Akademii Maryjnej oraz Papieskiej Akademii Teologicznej w Rzymie. Po reorganizacji terytorialnej Kościoła w Niemczech w styczniu 1999 roku, stał się członkiem archidiecezji Monachium-Freising.
Jako uznany teolog, w lutym 2001 roku, został przez Jana Pawła II wyniesiony do godności kardynalskiej, przyjmując diakonię S. Francesco Saverio alla Garbatella. Mimo iż był już w podeszłym wieku (81 lat), zwolniono go z obowiązku przyjęcia sakry biskupiej, co oznaczało, że nigdy nie miał prawa uczestniczyć w konklawe.
Przypisy
- Katholische Monatsschrift, Jahrgang 36, Nr. 1/2, Manfred Hauke Nachruf auf Leo Kardinal Scheffczyk.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Adrian Galbas | Jakob Guttmann | Jacek Pawlik | Sebastian Jasiński | Hans-Jochen Jaschke | Adolf Kober | Andrzej Nowicki (duchowny) | Marek Panek | Heinrich Ewers | Bernard Purkop | Maximilian KallerOceń: Leo Scheffczyk