Piotr Paweł Barczyk

---

Życiorys

Piotr Barczyk przyszedł na świat 4 lipca 1945 roku w Bytomiu, w rodzinie o intelektualnych tradycjach. Jego ojciec, także noszący imię Piotr, był lekarzem oraz oficerem, natomiast matka, Adelajda, pracowała jako laborantka fotograficzna i posiadała umiejętności językowe, które wykorzystywała, udzielając pomocy osobom i instytucjom. Niestety, Piotr nie miał okazji poznać swojego ojca, gdyż zmarł on przed jego narodzinami. Jego matka odeszła, kiedy chłopiec miał zaledwie siedem lat, a opiekę nad nim przejęła babcia, która zadbała o jego dorastanie zarówno w Bytomiu, jak i Bardzie Śląskim.

W 1968 roku Barczyk uzyskał dyplom ze Studium Nauczycielskiego we Wrocławiu, gdzie kształcił się w zakresie opieki nad dziećmi oraz nauczania początkowego, a trzy lata później skończył Liceum Pedagogiczne w Kłodzku, co zaowocowało dyplomem nauczyciela szkół podstawowych. Już w 1971 roku rozpoczął pracę w Szkole Podstawowej nr 38 w Bytomiu, gdzie przez sześć lat zdobywał doświadczenie zawodowe, a później kontynuował swoją karierę w innych placówkach edukacyjnych, w tym w Szkole Podstawowej nr 51 oraz w Szkole Podstawowej dla Pracujących nr 1, by przez cztery lata pełnić funkcję dyrektora III Liceum Ogólnokształcącego w Bytomiu.

W 1974 roku uzyskał tytuł magistra pedagogiki na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego, a trzy lata później jego kariera naukowa nabrała tempa, gdy obronił pracę doktorską opartą na badaniach dotyczących wychowania i kształcenia zawodowego młodzieży rzemieślniczej na Śląsku w latach 1922–1939. Praca ta, napisana pod okiem doc. dr hab. Wandy Bobrowskiej-Nowak, przyniosła mu ogromne uznanie w środowisku akademickim. Habilitację osiągnął 24 października 1994 roku na Uniwersytecie Warszawskim, przedstawiając pracę na temat aktywności kulturalno-oświatowej polskich instytucji pozaszkolnych w Górnym Śląsku w latach 1848–1939.

Profesor Barczyk miał do czynienia z wieloma ośrodkami akademickimi. Pracował na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w latach 1974-2004, był twórcą Kolegium Nauczycielskiego w Bytomiu oraz dyrektorem tej instytucji przez wiele lat. Dodatkowo, jego ścieżka zawodowa obejmowała takie placówki jak Wyższa Szkoła Pedagogiczna Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Warszawie oraz Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Mysłowicach, gdzie zakończył swoją karierę. Barczyk aktywnie uczestniczył w licznych projektach oraz przedsięwzięciach związanych z edukacją, obejmując m.in. rolę kierownika Zespołu Problemowego „Oświata” Działu Upowszechniania Oświaty i Kultury Encyklopedii Górnośląskiej oraz eksperta Komisji ds. Awansu Zawodowego Nauczycieli.

Pełnił także odpowiedzialne funkcje redakcyjne, był kierownikiem edytorskim „Bytomskich Zeszytów Pedagogicznych”, a także członkiem rad naukowych. Swoją wiedzę i doświadczenie dzielił się na antenie Polskiego Radia w Katowicach, prowadząc cykliczne audycje na temat wychowania już od 1986 roku.

Odznaczenia (wybór)

W życiu Piotra Pawła Barczyka zaszczyty i uznanie znalazły swoje odbicie w licznych odznaczeniach, które zdobył na przestrzeni lat. Poniżej przedstawiamy kilka z nich:

• srebrny Krzyż Zasługi, przyznany w 1979 roku,
• srebrna Odznaka za Zasługi dla Uniwersytetu Śląskiego, otrzymana w 1986 roku,
• złoty Krzyż Zasługi, który został przyznany w 1987 roku,
• medal Komisji Edukacji Narodowej, uzyskany w 1997 roku,
• złota Odznaka za Zasługi dla Uniwersytetu Śląskiego, nadana w 2001 roku.

Kontrowersje

Osobista kultura profesora Barczyka trwa w cieniu jego rozległego dorobku naukowego, co prowadzi do wielu kontrowersji. Pomimo osiągnięć, jego relacje ze studentami niejednokrotnie były krytykowane. Poniżający sposób, w jaki traktował swoich uczniów, został ujawniony w wybranych mediach, co przyczyniło się do dużego zainteresowania jego osobą i metodami pracy.

---

Oceń: Piotr Paweł Barczyk

---