Budynek siłowni Huty Bobrek

---

Historia

Siłownia, znana również jako zakładowa elektrownia, została wzniesiona w latach 1900–1907 z myślą o Hucie Julia. Budynek południowy ukończono w 1900 roku, podczas gdy budynek północny powstał w 1907 roku, chociaż niektóre źródła podają datę 1913 lub 1914 roku jako moment jego ukończenia. W obiekcie tym, głównie w północnej części, ulokowano siłownię, która od lat 70. XX wieku pełniła funkcję wydziału elektrycznego.

Co więcej, w części południowej budynku znajdowała się sala zborna oraz wydział rachuby. Z kolei od lat 50. XX wieku, ten segment obiektu był przemieniony na świetlicę, a później, od lat 70., wykorzystano go na szatnię.

Na mocy decyzji z dnia 7 listopada 1984 roku, obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa katowickiego pod numerem A/1329/84. Dziś siłownia jest w posiadaniu przedsiębiorstwa Koksownia Bytom i aktualnie przygotowywana jest jako siedziba muzeum poświęconego koksownictwu.

Architektura

Siłownia Huty Bobrek to wyjątkowy przykład architektury, składający się z dwóch połączonych budynków wzniesionych z cegły. Charakteryzuje się ona stylem neoromańskim, który jest widoczny w jednolitej dekoracji. Budynki mają plan wydłużonego prostokąta, o długości około 108 metrów, z czego budynek południowy jest nieco węższy.

Obie konstrukcje są niepodpiwniczone i zbudowane na podmurówce. Mają jednokondygnacyjną formę oraz są przykryte dachem dwuspadowym, którego konstrukcja opiera się na stalowych wiązarach systemu Polonceau, z doświetleniem kalenicowym.

Elewacje budynku zostały pozostawione nieotynkowane, a główna elewacja jest podzielona gzymsem na dwie kondygnacje. Dominują tutaj duże prostokątne okna, zamykane pełnym łukiem i otoczone archiwoltą. Nad nimi znajdują się arkady, które tworzą szereg poczwórnych okien, wspartych na kolumienkach i usytuowanych poniżej fryzu arkadowego. Boczna część elewacji została ozdobiona ceramicznymi formami oraz podzielona lizenami, co dodatkowo wzbogaca ich wygląd.

Zarówno zachodni, jak i północny bok budynku, posiada przyległe późniejsze przybudówki, które uzupełniają całość architektury. W celu zabezpieczenia obu części przed szkodami górniczymi zastosowano stalowe ściągi, co stanowi ważny element ochrony budowli.

Wnętrze obiektu było wyposażone w zaawansowaną aparaturę, zasilaną gazem wielkopiecowym. Wykorzystane prądnice charakteryzowały się kołami zamachowymi, których obudowy miały około 15 metrów średnicy.

---

Oceń: Budynek siłowni Huty Bobrek

---