Marek Ślosarski

Kultura i sztuka

Marek Ślosarski, urodzony w 1957 roku w Bytomiu, to wybitny aktor zarówno filmowy, jak i teatralny, a także utalentowany reżyser teatralny. Jego droga artystyczna rozpoczęła się na wydziale wokalno-aktorskim Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie zdobył solidne podstawy swojego fachu.

Przez swoją karierę występował na scenach wielu teatrów. W Teatrze Rozrywki w Chorzowie pracował w latach 1982–1983, a następnie kontynuował swoją działalność w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej od 1983 do 1989 roku. Jego twórczość obejmuje również Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie, gdzie pracował w dwóch okresach: 1989–1995 i ponownie 1998–2007, oraz Teatrze Śląskim w Katowicach w latach 1995–1998.

Od 2003 do 2006 roku pełnił rolę zastępcy dyrektora Teatru Częstochowskiego. Po tym czasie, od 2007 roku, jego kariera zawodowa przeniosła się do Teatru Powszechnego w Łodzi, gdzie kontynuuje swoje twórcze przedsięwzięcia.

Marek Ślosarski jest również trzykrotnym laureatem „Złotej Maski”, nagrody przyznawanej za osiągnięcia w dziedzinie teatru w Śląsku. Dodatkowo, jego wkład w sztukę został doceniony poprzez przyznanie mu Srebrnego Krzyża Zasługi.

Niektóre role teatralne

W bogatej karierze teatralnej Marka Ślosarskiego można odnaleźć wiele znaczących ról, które wniosły ogromny wkład w polską sztukę teatralną. Oto niektóre z nich:

  • Jacek Soplica – Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz, reż. Adam Hanuszkiewicz,
  • Estragon – Czekając na Godota, Samuel Beckett, reż. Antoni Libera,
  • Gospodarz – Wesele, Stanisław Wyspiański, reż. Adam Hanuszkiewicz,
  • Pan Forbright – Szczęściarz, Ray Cooney, reż. Jerzy Bończak,
  • Sganarel – Latający lekarz, Molier, reż. Marek Ślosarski,
  • Kreon – Antygona, Jean Anouilh, reż. Bogdan Tosza,
  • Frotecki – Skrzyneczka bez pudła, reż. Andrzej Sadowski według Wiesława Dymnego,
  • Król – Iwona, Księżniczka Burgunda, Witold Gombrowicz, reż. Katarzyna Deszcz,
  • Mike – Pamięć wody, Shelagh Stephenson, reż. Justyna Celeda,
  • pomysłodawca spektaklu muzycznego Pod niebem Paryża,
  • Alf – Lęki poranne, Stanisław Grochowiak, reż. Bogdan Michalik,
  • Eddie – Morze Corteza, John Steppling, reż. John Steppling,
  • Andy – Jabłko, Vern Tiessen, reż. Tomasz Dutkiewicz,
  • Zeus, Terezjasz, Laertes – Odyseja 2, Andrzej Sadowski według Homera,
  • Frank Foster – Jak się kochają w niższych sferach, Alan Ayckbourn, reż. Artur Barciś,
  • Jan – Panna Julia, August Strindberg, reż. Katarzyna Deszcz,
  • Prezes – Plotka, Francis Veber, reż. Norbert Rakowski.

Reżyseria

– 1986: Motyle są wolne autorstwa Leonarda Gershe’a, Teatr Polski w Bielsku-Białej (asystent reżysera)

– 1990: Iwona, księżniczka Burgunda w reżyserii Witolda Gombrowicza, wystawiana w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (asystent reżysera)

– 1992: Eskurial Michela de Ghelderode’a, również w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (współpraca z Adamem Hutyrą)

– 2000: Latający lekarz Moliera, ponownie Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie

– 2006: Jak się kochają w niższych sferach Alana Ayckbourna, Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (asystent reżysera)

– 2010: Zatrudnię milionera Jakuba Krzewińskiego, wystawiane w Teatrze V6 w Łodzi

Filmografia

Filmy

Marek Ślosarski to twórca, który w 1989 roku zadebiutował w filmie zatytułowanym Triumf ducha (oryg. Triumph of the Spirit). Jego kariera filmowa obejmowała również produkcje z 1997 roku, takie jak Darmozjad polski oraz Królowa złodziei (oryg. Marion du faouet – Chef de Voleurs). W 2011 roku zagrał w filmie Ki, a następnie w 2013 roku w komedii romantycznej Podejrzani zakochani.

Seriale telewizyjne

W obszarze telewizyjnym Marek Ślosarski ma na swoim koncie wiele ról. Swój pierwszy występ w serialu miał w 1983 roku w odcinku 15 programu Blisko, coraz bliżej. W 2001 roku grał w Świętej wojnie jako wizażysta Pedro (odc. 81). Kolejnym znanym tytułem w jego dorobku jest Na dobre i na złe, w którym pojawił się w odcinku 130 w 2003 roku.

W 2005 roku wystąpił w Egzaminie z życia jako prokurator w odcinkach 17, 21, 18 oraz 19. Dwa lata później, w 2007 roku, zagrał oficera BSW w serialu Odwróceni (odcinki 12 i 13). W 2009 roku Marek wcielił się w urzędnika Macieja w Teraz albo nigdy!, a także w ojca Majki w M jak miłość w 2008 roku.

W tym samym okresie zagrał w Trzecim oficerze jako ochroniarz w centrum handlowym (odc. 8) oraz w Barwach szczęścia jako adwokat Piotra Walawskiego w wątku rozwodowym. Również w 2009 roku wystąpił jako Leszek Kowal w Apetyt na życie. W 2010 roku pojawił się w Ratownikach jako Antoni Rogulski oraz w Linii życia jako Piotr Narewski, co miało miejsce w 2011 roku.

Następnie zagrał w Wiadomościach z drugiej ręki jako ginekolog (odc. 24) oraz w Ludziach Chudego jako sędzia (odc. 21) w tym samym roku. Udzielił się również w Komisarzu Aleksie jako Roman Chowaniec (odc. 6). W 2012 roku zagrał profesora Dylczaka, chirurga plastycznego w Prawie Agaty (odc. 4) oraz ordynatora w Paradoksie (odc. 2).

W 2013 roku wystąpił jako Blaszke, prezes telewizji w To nie koniec świata, a w 2014 roku po raz kolejny zagrał w Na dobre i na złe rolę Ksawerego Stanisławskiego, ojca Jana. Jego ostatnie wystąpienia obejmują rolę Jerzego, dyrektora teatru „komedia” w 2016 roku w serialu Bodo (odc. 2), oraz Bartosza Skowrońskiego w Ultraviolet (odc. 8) w 2017 roku.

Nagrody i odznaczenia

Marek Ślosarski zdobył wiele nagród oraz odznaczeń, które potwierdzają jego talent i wkład w sztukę teatralną. Poniżej przedstawiamy niektóre z najważniejszych wyróżnień:

  • 1987: „Złota Maska” za rolę Dona w spektaklu Motyle są wolne autorstwa Leonarda Gershe’a, w reżyserii W. Brzozowicza,
  • 1991: Nagroda Prezydenta Miasta Częstochowy za całokształt dokonań artystycznych,
  • 1992: „Złota Maska” za rolę Króla w Eskurialu Michela de Ghelderode’a, w reżyserii M. Ślosarskiego oraz A. Hutyry,
  • 2001: „Złote Koturny” – nagroda czytelników „Gazety w Częstochowie” za rolę Jana w Pannie Julii A. Strindberga, reżyseria K. Deszcza,
  • 2006: „Złota Maska” za rolę Andy’ego w spektaklu Jabłko Verna Thiessena, w reżyserii T. Dutkiewicza,
  • 2006: Srebrny Krzyż Zasługi.

Wszystkie te osiągnięcia uczyniły z niego znaczącą postać w polskim teatrze i zarazem wzorem dla młodych aktorów.

Przypisy

  1. Marek Ślosarski dostał Złotą Maskę. gazeta.pl, 26.03.2007 r. [dostęp 11.02.2012 r.]
  2. Tadeusz Piersiak: Ślosarski odchodzi z teatru. Gazeta Wyborcza Częstochowa, 20.06.2007 r. [dostęp 11.02.2012 r.]
  3. Tadeusz Piersiak: Zmiana dyrekcji teatru. Gazeta Wyborcza Częstochowa, 03.03.2006 r. [dostęp 11.02.2012 r.]
  4. Tadeusz Piersiak: Teatr im. Mickiewicza ma problemy. Gazeta Wyborcza Częstochowa, 16.12.2005 r. [dostęp 11.02.2012 r.]
  5. W sprawie konfliktu w częstochowskim teatrze. e-teatr.pl, 28.03.2006 r. [dostęp 11.02.2012 r.]
  6. Zespół artystyczny w sezonie 2011/2012. Teatr Powszechny w Łodzi. [dostęp 11.02.2012 r.]
  7. Marek Ślosarski. teatr-mickiewicza.pl. [dostęp 11.02.2012 r.]
  8. Monitor Polski z 31.10.2005 Nr 64, poz. 875. [dostęp 11.02.2012 r.]

Oceń: Marek Ślosarski

★★★★★
Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:7